إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ
بهڕاستی ئا ئهمه ئهو دۆزهخهیه کاتی خۆی گومانتان لێی ههبوو، مووجادهلهتان لهسهری دهکرد.
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ
(لهولاشهوه له بهههشدا له سایهی میهرهبانی پهروهردگارا): بهڕاستی ئهوانهی که پارێزگارو دیندارن، له جێگه و شوێنێکی زۆر ئارامدا ژیان دهبهنه سهر.
فِي جَنَّـٰتٖ وَعُيُونٖ
له باخچه و باخهکانی بهههشتدا، له پاڵ کارێز و کانی و تاڤگهکاندا دهژین (ههمیشه له سهیران و خۆشیدان).
يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ
دهپۆشن له ئاوریشمی تهنك و ئهستوور، لهو کاتهدا، خۆشهویستان بهرامبهر یهك دادهنیشن و (بهڕووی خۆشهوه بۆ یهکتر دهڕوانن و گفتوگۆی خۆش و بهتام دهکهن).
كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ
ههروهها حوری چاوگهش و گوڵئهنداممان کردووه به هاوسهریان.
يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ
بانگ دهکهن تیایدا بۆ ههموو جۆره میوهیهك، بێ ئهوهی بترسن له تهواو بوون و، نهخۆش کهوتن و لهبهرچاو کهوتن.
لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ
له ههمووی خۆشتر ئهوهیه که ههرگیز تاڵی مردن ناچێژن تیایدا جگه لهو مردنهی یهکهمجار و پهروهردگاریان له سزای دۆزهخیش به دووری گرتوون و پاڕاستوونی.