ٱدۡخُلُوهَا بِسَلَٰمٖۖ ذَٰلِكَ يَوۡمُ ٱلۡخُلُودِ
بفهرموون بچنه ناو بهههشتهوه لهگهڵ ئاشتی و ئارامی وهێمنیدا، ئا ئهوهئیتر ڕۆژی نهمریی و نهبڕاوهیه.
لَهُم مَّا يَشَآءُونَ فِيهَا وَلَدَيۡنَا مَزِيدٞ
ههرچیش داوای دهکهن و حهزی لێ دهکهن بۆیان ئامادهیه تیایدا، زۆر لهوهش زیاترمان لایه.
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّن قَرۡنٍ هُمۡ أَشَدُّ مِنۡهُم بَطۡشٗا فَنَقَّبُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ هَلۡ مِن مَّحِيصٍ
خۆ ئێمه چهندهها هۆزو نهتهوهی پێش ئهوانمان لهناو برد، کهئهوان لهمان بهدهسهڵاتترو بهتواناتر بوون... خۆ ئهوان بهشارهکان و شوێنهوارهکاندا گهڕاوان و تێپهر بوون، ئایا هیچ دهربازبوونێک لهسزاکانیان بهدی کرد؟!
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكۡرَىٰ لِمَن كَانَ لَهُۥ قَلۡبٌ أَوۡ أَلۡقَى ٱلسَّمۡعَ وَهُوَ شَهِيدٞ
بهڕاستی ئا لهو بهسهرهاتانهدا یادهوهری ههیه بۆ کهسێک دڵێکی زیندووی ههنێت، یاخود گوێ بۆ قورئان ڕادێرێت، لهکاتێکدا ئامادهبێت بۆ فهرمانبهرداریی و کردنی ههموو کارێکی دروست.
وَلَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ وَمَا مَسَّنَا مِن لُّغُوبٖ
بهڕاستی ئێمه ئاسمانهکان و زهوی و ههرچی لهنێوانیاندا ههیه بهشهش ڕۆژ دروستمان کردوون، هیچ ماندویهتیهکیش ڕوی تێ نهکردین.