وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
لهبهسهرهاتی موسایشدا پهند و ئامۆژگاری ههیه کهناردمان بۆ لای فیرعهون بهموعجزهیهکی ئاشکراو ڕوونهوه.
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
ئهویش پشتی ههلکرد بههۆی سهربازو دارو دهستهکهیهوهو وتی (ئهم فرستادهیه) جادووگهره، یان شێته!!
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
جا ئێمهش خۆی و سهربازهکانیمان گرفتار کرد و پێچاماننهوه و فڕێمان دانهدهریاوه، لهکاتێکدا ئهو لۆمهکراوه.
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
ههروهها لهبهسهرهاتی عادیشدا پهند و ئامۆژگاری ههیه، کاتێک لهسهرهنجامی سهرکهشیان بایهکی بێ خێرمان ههڵکرده سهریان.
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
ئهو بایه ههر شوێنێک و ههر شتێک و ههر کهسێکدا بڕۆیشتایه وازی لێ نهدههێنا ههتا بێ کهڵکی دهکرد و وهک شتێکی فڕێ دراوی لێ دهکرد.
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
ههروهها لهبهسهرهاتی پمودیشدا پهند و ئامۆژگاری ههیه، کاتێک پێیان وترا: تا ماوهیهک ڕابوێرن!!