فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ
سهرنج بدهن چۆن بوو سزاو تۆڵهو خهشم و قینی من لهو یاخی بووانه؟
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ
ئهوسا ئێمهش بهیهک دهنگی بههێزی سامناک (دڵی ههموویانمان پچڕاند) و وهک گژوگیای وشک (کهکۆدهکرێتهوه و ژێر پێ دهکهوێت) لهناومان بردن
وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ
بێگومان ئێمه قورئانمان ئاسان کردووهبۆ (خوێندنهوه و تێگهیشتن و) ئامۆژگاری وهرگرتن، جا ئایا کهسێک ههیه دهرکی حهقیقهت و ڕاستی بکات و پهندی وهرگرتبێت؟
كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ
: هۆزی لوط یش بروایان بههیچ بێدار کردنهوهیهک نهکرد
إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ
بێگومان ئێمه ئهوانیشمان بهرد باران کرد (ههروهها ژێرهو ژوریش کران)، جگهلهلوگ و خاوو خێزانی ئیمانداری کهلهبهرهبهیاندا ڕزگارمان کردن
نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ
ئهو ڕزگار کردنهنازو نیعمهتێکی تایبهتی بوو لهلایهن ئێمهوه، جا ههر ئاوا پاداشتی کهسێک دهدهینهوه کهسوپاسگوزاری کردبێت