وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلسَّـٰبِقُونَ
(ده‌سته‌ی سێهه‌م) پێشکه‌وتووه‌کانن، ئه‌وانه‌ن که‌پێشکه‌وتوون له‌به‌ده‌ستهێنانی ڕه‌زامه‌ندی خوادا
أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلۡمُقَرَّبُونَ
ئا ئه‌وانه‌نزیک کراوه‌ی باره‌گای په‌روه‌ردگاریانن
فِي جَنَّـٰتِ ٱلنَّعِيمِ
له‌باخه‌کانی به‌هه‌شتی پڕ له‌نازو نیعمه‌تدا
ثُلَّةٞ مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ
ده‌سته‌یه‌کی زۆریان له‌وان که‌زوو چوون به‌ده‌م بانگه‌وازی خواوه
وَقَلِيلٞ مِّنَ ٱلۡأٓخِرِينَ
ده‌سته‌یه‌کی که‌میشیان له‌وانه‌ن که‌دواتر (به‌شوێن ئه‌واندا ڕێبازی ئیمانیان گرته‌به‌ر)
عَلَىٰ سُرُرٖ مَّوۡضُونَةٖ
له‌سه‌ر کورسی و قه‌نه‌فه‌ی نه‌خشدارو چنراو به‌ئاڵتون دانیشتوون
مُّتَّكِـِٔينَ عَلَيۡهَا مُتَقَٰبِلِينَ
شانیان داداوه‌له‌سه‌ر کورسیه‌کان به‌رامبه‌ر به‌یه‌ک، دیاره که‌له‌بۆنه‌ی تایبه‌تیدا که‌هه‌میشه، له‌به‌هه‌شتدا به‌رده‌وامه‌ئیماندارن پێک شاد ده‌بن
يَطُوفُ عَلَيۡهِمۡ وِلۡدَٰنٞ مُّخَلَّدُونَ
لاوانی جوان و ئێسک سووک و نه‌مر به‌ده‌وریاندا دێن وخزمه‌تیان ده‌که‌ن و هه‌میشه گه‌نجن و پیرنابن
نتائج البحث
