أَفَرَءَيۡتُم مَّا تَحۡرُثُونَ
ئایا سهرنجتانداوهلهو زهویهی کهدهیکێڵن و دهیچێنن؟
ءَأَنتُمۡ تَزۡرَعُونَهُۥٓ أَمۡ نَحۡنُ ٱلزَّـٰرِعُونَ
ئایا ئێوه دهیڕوێنن، یان ههر ئێمهین ڕوێنهر و بهرههم هێنهر
لَوۡ نَشَآءُ لَجَعَلۡنَٰهُ حُطَٰمٗا فَظَلۡتُمۡ تَفَكَّهُونَ
ئایا ئێوه دهیڕوێنن، یان ههر ئێمهین ڕوێنهر و بهرههم هێنهر
إِنَّا لَمُغۡرَمُونَ
بهخهفهت و پهژارهوهدهڵێن: بهڕاسته زهرهری چاکمان کرد، ڕهنجهڕۆ خۆمان
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
بهڵکو بێ بهریی و بێ بههرهخۆمان
أَفَرَءَيۡتُمُ ٱلۡمَآءَ ٱلَّذِي تَشۡرَبُونَ
ئهی سهرنجی ئهو ئاوهنادهن کهرۆژانه چهند جار دهیخۆنهوه (لهکوێوه هات، کێ دروستی کرد، لهچی دروست بوو)
ءَأَنتُمۡ أَنزَلۡتُمُوهُ مِنَ ٱلۡمُزۡنِ أَمۡ نَحۡنُ ٱلۡمُنزِلُونَ
ئایا ئێوه داتانبهزاندووهلهههورهکانهوهیان ئێمه دابهزێنهرین؟ (بههۆی یاسای تایبهتهوه)
لَوۡ نَشَآءُ جَعَلۡنَٰهُ أُجَاجٗا فَلَوۡلَا تَشۡكُرُونَ
ئهگهر بمانویستایه ئهو ئاوهمان دهکردهخوێیهکی تاڵ و سوێر، جا ئایا بۆ سوپاسگوزاری ناکهن