يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُلۡهِكُمۡ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُكُمۡ عَن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
ئهی ئهو کهسانهی باوهڕتان هێناوه، ههوڵ بدهن نه ماڵ و سامانتان، نه ڕۆڵهکانتان، نهبنه هۆی ئهوهی که لهیادی خواو بهدهستهێنانی ڕهزامهندی ئهو کهمتهرخهمی و بێ ئاگاتان بکهن، جا ههرکهس له یادی خوا کهم تهرخهمی بکات، ئا ئهوانه ههر خۆیان خهسارهتمهندو زهرهرمهندن.
وَأَنفِقُواْ مِن مَّا رَزَقۡنَٰكُم مِّن قَبۡلِ أَن يَأۡتِيَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوۡلَآ أَخَّرۡتَنِيٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ
لهو ماڵ و سامان و زانستی و هێزو دهسهڵاتهی که پێمان بهخشیوون، ئێوهش لێی ببهخشن و دهستی بهسهردا مهگرن و قۆرخی مهکهن؛ پێش ئهوهی که مردن یهخه بهیهکێکتان بگرێت و بڵێت: پهروهردگارا، خۆزگه ماوهیهکی کهمی تر مۆڵهتت بدامایه تا خێرو چاکهم بکردایه و ماڵ و سامانم ببهخشیایه و بچوومایهته ڕیزی چاکانهوه...
وَلَن يُؤَخِّرَ ٱللَّهُ نَفۡسًا إِذَا جَآءَ أَجَلُهَاۚ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ
جا ئهو داخوازیه بهجێ نیه، چونکه ڕۆژی ههرکهسێك تهواو بوو، کاتی مهرگی ههر کهسێك هات، ههرگیز خوا دوای ناخات و مۆڵهتی بۆ تازه ناکاتهوه، خوایش زۆر ئاگایه به ههموو ئهو کاروکردهوانهی که ئهنجامی دهدهن.