وَلِلَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمۡ عَذَابُ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
ههروهها بۆ ئهوانهش که باوهڕیان به پهروهردگاریان نیه، سزاو ئازاری دۆزهخ ئامادهیه، ئای که چارهنووس و سهرئهنجامێکی زۆر ناسۆرو ناخۆشه...
إِذَآ أُلۡقُواْ فِيهَا سَمِعُواْ لَهَا شَهِيقٗا وَهِيَ تَفُورُ
کاتێك فڕێ دهدرێنه ناوی دهنگێکی ناسازو ناخۆش و لوورهیهك له دۆزهخهوه دهبیستن، لهکاتێکدا قوڵپ دهدات و دهکوڵێت.
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۖ كُلَّمَآ أُلۡقِيَ فِيهَا فَوۡجٞ سَأَلَهُمۡ خَزَنَتُهَآ أَلَمۡ يَأۡتِكُمۡ نَذِيرٞ
له داخی خوانهناسان خهریکه پارچه پارچه ببێت و لێك ببێتهوه، ههر جارێك دهستهو تاقمێك فڕێ دهدرێته ناوی پاسهوانی دۆزهخ لێیان دهپرسێت: باشه، ترسێنهرێکتان بۆ نههات تا لهم سهرئهنجامه ئاگادارتان بکات؟!
قَالُواْ بَلَىٰ قَدۡ جَآءَنَا نَذِيرٞ فَكَذَّبۡنَا وَقُلۡنَا مَا نَزَّلَ ٱللَّهُ مِن شَيۡءٍ إِنۡ أَنتُمۡ إِلَّا فِي ضَلَٰلٖ كَبِيرٖ
له وهڵامدا بهکهساسیهوه دهڵێن: با، بهڵێ، لهڕاستیدا ترسێنهرمان بۆهات، بهڵام ئێمه بڕوامان پێنهکردن و وتمان: خوا هیچی لهم بارهیهوه نهناردووه، ئێوه تهنها له گومڕایی گهورهدا گیرتان خواردووهو هیچی تر!!
وَقَالُواْ لَوۡ كُنَّا نَسۡمَعُ أَوۡ نَعۡقِلُ مَا كُنَّا فِيٓ أَصۡحَٰبِ ٱلسَّعِيرِ
ئینجا دهڵێن: ئهگهر ئێمه گوێمان بگرتایهو بیرو هۆشمان بهکار بهێنایه نهدهبووینه نیشتهجێی دۆزهخ.