وَغَدَوۡاْ عَلَىٰ حَرۡدٖ قَٰدِرِينَ
بهیانی زوو بۆی دهرچوون، وایان دهزانی که توانیویانه ههژاران بێ بهش بکهن.
فَلَمَّا رَأَوۡهَا قَالُوٓاْ إِنَّا لَضَآلُّونَ
کاتێك گهیشتنه باخه وێرانهکهو بینیان وتیان: بێگومان ئێمه ون بووین و ڕێمان ههڵه کردووه...
بَلۡ نَحۡنُ مَحۡرُومُونَ
دوای ئهوهی دڵنیا بوون ڕێیان ههڵه نهکردووه، وتیان: نهخێر، بهڵکو ئێمه بهش بڕاو کراوین...
قَالَ أَوۡسَطُهُمۡ أَلَمۡ أَقُل لَّكُمۡ لَوۡلَا تُسَبِّحُونَ
له ههموویان ژیر تر وتی: پێم نهوتن که حهق وایه تهسبیحات و ستایشی خوا بکهن و سوپاسگوزاری بکهن؟!
قَالُواْ سُبۡحَٰنَ رَبِّنَآ إِنَّا كُنَّا ظَٰلِمِينَ
ئهوسا ههموو وتیان: پاکی و بێگهردی بۆ پهروهردگارمانه، بهڕاستی ئێمه ناحهقیمان کرد.
فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَلَٰوَمُونَ
ئهوسا ڕویان کرده یهکترو دهستیان کرده لۆمهکردن و سهرزهنشت کردنی یهکتری و...
قَالُواْ يَٰوَيۡلَنَآ إِنَّا كُنَّا طَٰغِينَ
وتیان: هاوار بۆ ئێمه، بهڕاستی ئێمه پیاو خراپ و له سنوور دهرچوو بووین (کهی ئهو ڕهزیلییه ڕاسته)!!
عَسَىٰ رَبُّنَآ أَن يُبۡدِلَنَا خَيۡرٗا مِّنۡهَآ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا رَٰغِبُونَ
ئومێدهوارین که پهروهردگارمان لهم باخه باشترمان پێ ببهخشێت (ئێمه ئیتر تهمێ بووین، دهرس و ئامۆژگاریمان وهرگرت) ئیتر ئێمه بهڕاستی بههیوای ڕهزامهندی خوا ههوڵ دهدهین و بههیوای بهخششی ئهوین.