عَلَىٰٓ أَن نُّبَدِّلَ خَيۡرٗا مِّنۡهُمۡ وَمَا نَحۡنُ بِمَسۡبُوقِينَ
ئهمانه لهناوبهرین و کهسانی چاکتر بهێنینه کایهوه، ئێمه بۆ ئهو مهبهسته بێ توانا نین.
فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
جا وازیان لێ بهێنه با ههر ڕۆبچن له بێ باوهڕیدا، با ههر گهمهو گاڵته بکهن، ههتا دووچاری ڕۆژی خۆیان دهبن که ههڕهشهیان پێ لێ دهکرێت.
يَوۡمَ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ سِرَاعٗا كَأَنَّهُمۡ إِلَىٰ نُصُبٖ يُوفِضُونَ
ئهو ڕۆژهی به پهله له گۆڕهکانیان دێنه دهرهوه، دهڵێی بۆ لای بت و پهرستراوهکانیان ڕادهکهن!!
خَٰشِعَةً أَبۡصَٰرُهُمۡ تَرۡهَقُهُمۡ ذِلَّةٞۚ ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلَّذِي كَانُواْ يُوعَدُونَ
چاویان شۆڕهو (شهرمهزارو خهجاڵهتن) زهلیلی و سهرشۆڕی ماندووی کردوون، جا ئهمه ئهو ڕۆژهیه که کاتی خۆی بهڵێنیان پێ دهدراو ئهوان بڕوایان پێی نهبوو.