وَإِذَا رَأَيۡتَ ثَمَّ رَأَيۡتَ نَعِيمٗا وَمُلۡكٗا كَبِيرًا
کاتێکیش بهههر لایهکدا چاودهگێڕیت، ئهوه نازو نیعمهتی نهبڕاوهو بێ ئهندازو دهسهڵاتێکی گهوره دهبینیت له باخ و باخات و کۆشك و تهلارو دیمهنی جوان و فراوانی بێ سنوور.
عَٰلِيَهُمۡ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضۡرٞ وَإِسۡتَبۡرَقٞۖ وَحُلُّوٓاْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٖ وَسَقَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡ شَرَابٗا طَهُورًا
پۆشاکی بهختهوهران ئاوریشمی سهوزی تهنکه که بهسهر پۆشاکی ئاوریشمی ئهستووردا لهبهریان کردووه، به بازنی زیوی ڕازێنراونهتهوه، ئینجا لهلایهن پهروهردگاریانهوه شهرابی پاك و بێگهرد و خاوێنیان پێشکهش کراوه.
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمۡ جَزَآءٗ وَكَانَ سَعۡيُكُم مَّشۡكُورًا
پاشان پهروهردگاریان پێیان دهفهرموێت: بهڕاستی ئهم پاداشته شایستهی ئێوهیه، ههوڵ و کۆشش و کارو کردهوهی ئێوه شایانی سوپاس و ڕێزه.. (بێگومان خوای گهوره بهم سوپاسگوزاریه ئهوهندهی تر بهختهوهران و دڵخۆش دهکات).
إِنَّا نَحۡنُ نَزَّلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ تَنزِيلٗا
دڵنیاش به ئهی محمد صلی الله علیه وسلم ههر ئێمه قورئانمان بۆ تۆ دابهزاندووه بهش بهش (تا خهڵکی پێ بێدار بکهیتهوه).
فَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعۡ مِنۡهُمۡ ءَاثِمًا أَوۡ كَفُورٗا
کهواته خۆڕاگربه بۆ فهرمانی پهروهردگارت، نهکهیت ملکهچ و فهرمانبهرداری تاوانباران و بێ باوهڕان بیت لهوان.