كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ
نهخێڕ، ڕزگاربوونیان نیه، چونکه بهڕاستی ئهو ڕۆژه بهربهست ههیه لهنێوان تاوانباران و پهروهردگاریاندا و بێ بهش دهبن لهبینینی ئهو زاته.
ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ
لهوهودوا بێگومان دهخرێنه ناو ئاگری دۆزهخهوه.
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
پاشان پێیان دهوترێت: ئائهمه ئهو شوێنهیه که بڕواتان پێی نهبوو بهڕاستتان نهدهزانی.
كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ
نهخێر (دهستهی سهرفرازان دوورن لهو تهنگانهیه) بهڵکو نامهی کردهوهکانیان، دۆسیهی ڕهفتاریان وا له شوێنه بهرزو بڵندهکاندا.
وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ
جا تۆ چووزانی (علیون) چیهو چۆنه.
كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ
نامهیهکی (دیارو ئاشکرایه، ههر به ڕواڵهتیدا دیاره که خاوهنی سهرفرازو بهختهوهره) مۆرکراوو لۆک کراویشه.
يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ
ئهو نامهیه فریشته نزیکه بهڕێزهکانی لای خوا دهیکهنهوهو (بهسهرسامی و خۆشیهوه سهرنجی چاکه و خواپهرستی چاکان دهدهن و) شایهتی لهسهر دهدهن.