وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
بهڵام کاتێک تاقی دهکاتهوه و ڕزق و ڕۆزی کهمی پێدهبهخشێت و لێی دهگرێتهوه دهڵێت: وا دیاره پهروهردگارم منی خۆش ناوێت و ڕقی لێمه و ڕیسوای کردووم.
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
نهخێر ئهو شتانه، هیچی وا نیه، (نهبهخشین مانی ڕێز و قهدره، نهلێگرتنهوه مانای بێ ڕێزی و بێ قهدرییه، بهڵکو ئێوه (سهرهڕای ئهو بیرو بۆچوونه چهوتانهتان) ڕێزی ههتیو ناگرن ونازی پێنادهن.
وَلَا تَحَـٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
هانی یهکتر نادهن بۆ ئهوهی خۆراک ببهخشن بهههژار و نهداران.
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
میڕاتی دهخۆن و ههمووی دهماشنهوه (حهق خزمان و نهدارانی لێ نادهن).
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
ماڵ و سامان و دارایشتان زۆر خۆشدهوێت (رهچاوی حهڵاڵ و حهرام ناکهن).
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
نهخێر، (ههر ئاوا بۆتان نالوێت)، کاتێك دێت که زهوی ورد و خاش دهکرێت و لهناکاو دهدرێت بهیهکدا.
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
پهروهردگارت دێت و فریشتهکانیش پۆل پۆل (هاتنی پهروهردگاری مهزن خۆی نهبێت کهس نازانێت چۆنه).