أُوْلَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ يَعۡلَمُ ٱللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمۡ فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَعِظۡهُمۡ وَقُل لَّهُمۡ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ قَوۡلَۢا بَلِيغٗا
ئا ئهوانه کهسانێکن خوا دهزانێت چی له دڵ و دهروونیاندا حهشاردراوه، کهواته ڕهفتاری ئهوانه پشتگوێ بخه، ئامۆژگاریان بکه و قسهی بهپێزو بهتوێکڵی وایان پێ بڵێ که بهقوڵایی دهروونیاندا بچێته خوارهوه و بیانههژێنێت.
وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَلَوۡ أَنَّهُمۡ إِذ ظَّلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ جَآءُوكَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ ٱللَّهَ وَٱسۡتَغۡفَرَ لَهُمُ ٱلرَّسُولُ لَوَجَدُواْ ٱللَّهَ تَوَّابٗا رَّحِيمٗا
هیچ فرستادهیهکمان نهناردوه مهگهر تهنها بۆ ئهوهی گوێڕایهڵی بکرێت بهفهرمانی خوا، خۆ ئهگهر ئهو خهڵکه بهڕاستی کاتێک ستهمیان له خۆیان کرد (به لادان له شهریعهت) بهاتنایه بۆ لای تۆ و داوای لێخۆشبوونیان له خوای گهوره بکردایه، پێغهمبهریش داوای لێخۆشبوونی بۆ بکردنایه، ئهوه بێگومان ئهو کاته دهیانزانی که خوا تهوبه و پهشیمانی وهرگرهو میهرهبان و دلۆڤانه (ئهگهر بهڕاستیان بوایه).
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤۡمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ لَا يَجِدُواْ فِيٓ أَنفُسِهِمۡ حَرَجٗا مِّمَّا قَضَيۡتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسۡلِيمٗا
نهخێر، سوێند به پهروهردگارت ئهوانهی (لافی بڕوا لێدهدهن) بڕوا ناهێنن ههتا له ههموو کێشهیهکدا که ڕوودهدا له نێوانیاندا تۆ نهکهن به دادوهرو گوێڕایهڵی تۆ نهکهن، دوای ئهوهش نابێت له دڵ و دهروونیاندا هیچ ناڕهزاییهک دروست ببێت بهرامبهر ئهوهی که داوهریت لهسهر کردووه و دهبێت بهتهواویی تهسلیم بن و ڕازیی بن.