ذَٰلِكَ ٱلۡفَضۡلُ مِنَ ٱللَّهِۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ عَلِيمٗا
ئهو ڕێزو بههره گهورهیه ههر لهلایهن خواوهیه (بۆ بهختهوهرانه)، خوا خۆی بهسه که زانایه بهههموو شتێک.
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ خُذُواْ حِذۡرَكُمۡ فَٱنفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ ٱنفِرُواْ جَمِيعٗا
ئهی ئهوانهی که باوهڕتان هێناوه ئهوهی خۆتانی پێدهپارێزن بیگرنه دهست و ئاماده باش بن، ئینجا دهسته دهسته یان ههمووتان یهک پارچه (بهرهو بهرهکانی جهنگ) ههڵمهت بهرن و هێرش ببهن. (ههرکاتێک لهلایهن سهرکردایهتیهکی متمانه پێکراوهوه داواتان لێکرا).
وَإِنَّ مِنكُمۡ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ فَإِنۡ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَالَ قَدۡ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيَّ إِذۡ لَمۡ أَكُن مَّعَهُمۡ شَهِيدٗا
سوێند بێت (دهستهیهک دووڕوو ههن) لهناوتاندا بهڕاستی خۆیان دهخڵافێنن و سستی دهکهن، جا ئهگهر بهڵایهکتان تووش بێت (ههریهک لهوانه) دهڵێت: بهڕاستی خوا چاکی بۆ کردم که لهگهڵ ئهواندا ئامادهی (ئهو جهنگه) نهبووم.
وَلَئِنۡ أَصَٰبَكُمۡ فَضۡلٞ مِّنَ ٱللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمۡ تَكُنۢ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُۥ مَوَدَّةٞ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ مَعَهُمۡ فَأَفُوزَ فَوۡزًا عَظِيمٗا
سوێند بێت ئهگهر فهزڵ و دهستکهوتێکتان لهخواوه دهستکهوت بهڕاشکاوی دهڵێت ـ ههر وهک لهنێوان ئێوه و ئهو جۆره کهسانهدا دۆستایهتی و ئاشنایهتی نهبوو بێت ـ خۆزگه لهگهڵ ئهواندا بوومایه و بۆ ئهوهی دهستکهوتێکی چاک و زۆر و زهبهندهم بهدهست بهێنایه.