أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ قِيلَ لَهُمۡ كُفُّوٓاْ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقِتَالُ إِذَا فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ يَخۡشَوۡنَ ٱلنَّاسَ كَخَشۡيَةِ ٱللَّهِ أَوۡ أَشَدَّ خَشۡيَةٗۚ وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبۡتَ عَلَيۡنَا ٱلۡقِتَالَ لَوۡلَآ أَخَّرۡتَنَآ إِلَىٰٓ أَجَلٖ قَرِيبٖۗ قُلۡ مَتَٰعُ ٱلدُّنۡيَا قَلِيلٞ وَٱلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لِّمَنِ ٱتَّقَىٰ وَلَا تُظۡلَمُونَ فَتِيلًا
ئایا نهتڕوانیووهته ئهوانهی که پێیان وترا: دهست بپارێزن کاتی جهنگ نیه! بهڵکو ههر نوێژ بکهن و زهکات بدهن، کهچی کاتێک جهنگیان بۆ بڕیاردرا، دهستهیهکیان له خهڵکی دهترسان بهقهدهر ئهوهی که له خوا دهترسن، یاخود زیاتریش و دهیانوت: خوایه تۆ بۆچی جهنگت لهسهر فهرزکردین، خۆزگه بۆ ماوهیهک دوات دهخستین، بهوانه بڵێ: ڕابواردنی ژیانی دنیا زۆر کهم و کورته، ژیانی قیامهت چاکترو خۆشترو نهبڕاوهیه بۆ ئهو کهسهی له خوا دهترسێت و پارێزکاره، لهوێ بهقهدهر تاڵی ناوکی خورمایهک ستهمتان لێناکرێت.
أَيۡنَمَا تَكُونُواْ يُدۡرِككُّمُ ٱلۡمَوۡتُ وَلَوۡ كُنتُمۡ فِي بُرُوجٖ مُّشَيَّدَةٖۗ وَإِن تُصِبۡهُمۡ حَسَنَةٞ يَقُولُواْ هَٰذِهِۦ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَقُولُواْ هَٰذِهِۦ مِنۡ عِندِكَۚ قُلۡ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ فَمَالِ هَـٰٓؤُلَآءِ ٱلۡقَوۡمِ لَا يَكَادُونَ يَفۡقَهُونَ حَدِيثٗا
(دڵنیا بن) له ههر کوێ بن مردن یهخهتان پێ دهگرێت، با لهناو چهندهها قهڵاو شوێنی سهخت و قایمیشدا بن، (جا دووڕووهکان) ئهگهر خێریان بێته ڕێ دهڵێن: ئهمه له لایهن خواوهیه و ئهگهر توشی ناخۆشی و زیانێک بێن (به پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) دهڵێن: ئهمهیان بههۆی تۆوهیه، پێیان بڵێ: ههر ههمووی (ههرچی پێش دێت) لهلایهن خواوهیه و (بۆ تاقی کردنهوهیه) ئهوه بۆچی ئهو خهڵکه (باوهڕ لاوازه) هیچ شتێک تێناگهن و له ڕاستیهکان حاڵیی نابن.