لَئِنۢ بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقۡتُلَنِي مَآ أَنَا۠ بِبَاسِطٖ يَدِيَ إِلَيۡكَ لِأَقۡتُلَكَۖ إِنِّيٓ أَخَافُ ٱللَّهَ رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
سوێند به خوا ئهگهر تۆ دهست درێژ بکهیت بۆ من بۆ ئهوهی بمکوژیت، من دهستدرێژ ناکهم بۆ تۆ بۆ ئهوهی بتکوژم، چونکه بهڕاستی من لهسزاو تۆڵهی خوا، پهروهردگاری جیهانهکان دهترسم.
إِنِّيٓ أُرِيدُ أَن تَبُوٓأَ بِإِثۡمِي وَإِثۡمِكَ فَتَكُونَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِۚ وَذَٰلِكَ جَزَـٰٓؤُاْ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(من بهو دهست درێژ نهکردنهم) بهڕاستی دهمهوێت بهگوناهی من و گوناهی خۆیشتهوه بگهڕێیتهوه، ئهوجا دهبیته نیشتهجێی ناو ئاگر، ههر ئهوهشه پاداشتی ستهمکاران.
فَطَوَّعَتۡ لَهُۥ نَفۡسُهُۥ قَتۡلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُۥ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
سهرئهنجام نهفسی سهرکهشی هانیداو کوشتنی براکهی لاساده و ئاسان کردو کوشتی، ئیتر خۆی خسته ڕیزی خهسارهتمهند و زهرهرمهندانهوه.
فَبَعَثَ ٱللَّهُ غُرَابٗا يَبۡحَثُ فِي ٱلۡأَرۡضِ لِيُرِيَهُۥ كَيۡفَ يُوَٰرِي سَوۡءَةَ أَخِيهِۚ قَالَ يَٰوَيۡلَتَىٰٓ أَعَجَزۡتُ أَنۡ أَكُونَ مِثۡلَ هَٰذَا ٱلۡغُرَابِ فَأُوَٰرِيَ سَوۡءَةَ أَخِيۖ فَأَصۡبَحَ مِنَ ٱلنَّـٰدِمِينَ
لهوهودوا گیری خوارد بهدهست تهرمهکهیهوه، چونکه وادیاره یهکهم کهسه کوژرا بێت و شههید بوو بێت)، ئهوسا خوای میهرهبان قهلهڕهشێکی ناردو چاڵێکی له زهویدا ههڵکهند (بۆ قهلهرهشێکی تری مردارهوه بوو) تا نیشانی بدات چۆن لاشهی براکهی بشارێتهوه، (ههرکه ئهوهی دی) وتی: هاوار له من، ئایا ئهوه من نهمتوانی وهکو ئهو قهلهڕهشه بکهم و بهقهدهر ئهوم لێنههات تا لاشه و عهیب و عاری براکهم بشارمهوه، ئیتر بۆ ههمیشه چووه ڕیزی پهشیمانانهوه.