وَإِن يَمۡسَسۡكَ ٱللَّهُ بِضُرّٖ فَلَا كَاشِفَ لَهُۥٓ إِلَّا هُوَۖ وَإِن يَمۡسَسۡكَ بِخَيۡرٖ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
(دڵنیابه لهوهی) ئهگهر خوا دووچاری زیان و گرفتێکت بکات، ئهوه ههرگیز لابهری نیه جگه خۆی نهبێت، خۆ ئهگهر بیهوێت تووشی خێرو خۆشیهکت بکات، ئهوه ئهو خوایه دهسهڵاتی بهسهر ههموو شتێکدا ههیه.
وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ وَهُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
ههر ئهو خوایهش زاڵ و باڵادهسته بهسهر ههموو بهندهکانیدا و ههر ئهویشه زاتێکی دانا و ئاگایه (بهنهێنی و ئاشکرای بهندهکانی).
قُلۡ أَيُّ شَيۡءٍ أَكۡبَرُ شَهَٰدَةٗۖ قُلِ ٱللَّهُۖ شَهِيدُۢ بَيۡنِي وَبَيۡنَكُمۡۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانُ لِأُنذِرَكُم بِهِۦ وَمَنۢ بَلَغَۚ أَئِنَّكُمۡ لَتَشۡهَدُونَ أَنَّ مَعَ ٱللَّهِ ءَالِهَةً أُخۡرَىٰۚ قُل لَّآ أَشۡهَدُۚ قُلۡ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞ وَإِنَّنِي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تُشۡرِكُونَ
(ئهی پێغهمبهر (صلى الله عليه وسلم) بهوانه بڵێ که شایهتیان دهوێت لهسهر پێغهمبهرایهتی تۆ) چ شتێک گهورهترو ڕاستتره له شایهتیدا؟! ههر خۆت بڵێ: الله ڕاسترین شایهته، که شایهتی نێوان من و ئێوهیه، من ئهم قورئانهشم بهوهحی و نیگا بۆ هاتووه تا ئێوهو ههموو ئهوانهی پێیان گهیشتووه ئاگادارو بێدار بکهم، (لهگهڵ ئهم ههموو ڕوون کردنهوانهدا) ئایا ئێوه ئیتر شایهتی دهدهن که بهڕاستی لهگهڵ خوادا چهند خوایهکی تر ههبێت؟! بڵێ: (من بهش بهحاڵی خۆم) شایهتی ناحهق و ناڕهوای وا نادهم و بڵێ: بهڕاستی ئهو خوایه زاتێکی تاک و تهنهایه و من بهڕاستی بهریم له ههموو ئهو شتانهی که ئێوه دهیانکهنه هاوهڵ و هاوتای ئهو زاته).