وَلَا تَطۡرُدِ ٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ رَبَّهُم بِٱلۡغَدَوٰةِ وَٱلۡعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجۡهَهُۥۖ مَا عَلَيۡكَ مِنۡ حِسَابِهِم مِّن شَيۡءٖ وَمَا مِنۡ حِسَابِكَ عَلَيۡهِم مِّن شَيۡءٖ فَتَطۡرُدَهُمۡ فَتَكُونَ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
(ئهی محمد (صلى الله عليه وسلم)، ئهی ئیماندار) نهکهیت ئهوانه دهربکهیت (له مزگهوت و کۆڕی خواناسین) که له بهیانیان و ئێواراندا له پهروهردگاریان دهپاڕێنهوه و (دهیپهرستن) مهبهستیشیان تهنها ڕهزامهندی ئهوه، حساب و لێپرسینهوهی هیچ شتێکی ئهوان لهسهر تۆ نیه و حساب و لێپرسینهوهی هیچ شتێکی تۆیش لهسهر ئهوان نیه، دهرکردنی تۆ بۆ ئهو موسڵمانانه دهبێته هۆی ئهوهی تۆ بچیته ڕیزی ستهمکارانهوه.
وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعۡضَهُم بِبَعۡضٖ لِّيَقُولُوٓاْ أَهَـٰٓؤُلَآءِ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡهِم مِّنۢ بَيۡنِنَآۗ أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَعۡلَمَ بِٱلشَّـٰكِرِينَ
ئێمه ههر بهو شێوهیه ههندێکیان به ههندێکیان تاقیدهکهینهوه (کێشه بۆ یهکتر دروست دهکهن، دهبنه بهڵا بۆ یهکتر، یاخود ههندێک ههژار دهکهین و ههندێک دهوڵهمهند.. هتد) تا بێ بڕوایان بڵێن: ئایا ئائهوانه خوا ڕێزی لێناون لهناوماندا؟! (ئهو ههژارو داماوانه کهی شایستهی ئهوهن خوا ههڵیانبژێرێت و هیدایهتیان بدات) ئایا خوا زانا نیه به سوپاسگوزاران؟
وَإِذَا جَآءَكَ ٱلَّذِينَ يُؤۡمِنُونَ بِـَٔايَٰتِنَا فَقُلۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡۖ كَتَبَ رَبُّكُمۡ عَلَىٰ نَفۡسِهِ ٱلرَّحۡمَةَ أَنَّهُۥ مَنۡ عَمِلَ مِنكُمۡ سُوٓءَۢا بِجَهَٰلَةٖ ثُمَّ تَابَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ وَأَصۡلَحَ فَأَنَّهُۥ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
کاتێک ئهو کهسانه هاتن بۆ لات که ئیمان بهئایهت و فهرمانهکانی ئێمه دههێنن (تۆ ئهی محمد (صلى الله عليه وسلم)، ئهی ئیماندار) بڵێ: سڵاوتان لێ بێت (ئهم مژدهیهشیان بدهرێ) که: پهروهردگارتان فهرزی کردووه لهسهر خۆی (که له ئاقاری ئێوهدا) بهرهحم ومیهرهبان و دلۆڤان بێت، ئهگهر کهسێکتان بهنهفامیی، بهنهزانیی گوناهێکی کردو لهوهودوا تهوبهی کردو پهشیمان بۆوه و پاش ئهنجامدانی خراپهکه و چاکسازی کرد، ئهوه با دڵنیابێت که پهروهردگار زۆر لێخۆشبوو و میهرهبانه.