فَوَسۡوَسَ لَهُمَا ٱلشَّيۡطَٰنُ لِيُبۡدِيَ لَهُمَا مَا وُۥرِيَ عَنۡهُمَا مِن سَوۡءَٰتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَىٰكُمَا رَبُّكُمَا عَنۡ هَٰذِهِ ٱلشَّجَرَةِ إِلَّآ أَن تَكُونَا مَلَكَيۡنِ أَوۡ تَكُونَا مِنَ ٱلۡخَٰلِدِينَ
شهیتان (ئهو سنوورهی بۆ ئادهم و حهوا بهفرسهت زانی) و ئینجا کهوته فڕێدانی وهسوهسهو خهتهره و خهیاڵ بۆ ناو دڵ و دهروونیان تا ئهو عهیب و عارهیان دهربخات که شاراوهبوو لێیان (دوایی خۆی ئاشکراکرد) و پێی وتن: پهروهردگارتان ئهم درهختهی لێ قهدهغه نهکردوون تهنها لهبهر ئهوهیه نهوهکو ببنه فریشته، یاخود بۆ ئهوهیه نهوهکو له نهمران بن!!
وَقَاسَمَهُمَآ إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ ٱلنَّـٰصِحِينَ
(ئهوسا شهیتان زانی دهترسن و دوودڵن) سوێندی بۆ خواردن که من بهڕاستی له ئامۆژگارانم بۆ ئێوهو دڵسۆزتانم!!
فَدَلَّىٰهُمَا بِغُرُورٖۚ فَلَمَّا ذَاقَا ٱلشَّجَرَةَ بَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۖ وَنَادَىٰهُمَا رَبُّهُمَآ أَلَمۡ أَنۡهَكُمَا عَن تِلۡكُمَا ٱلشَّجَرَةِ وَأَقُل لَّكُمَآ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ لَكُمَا عَدُوّٞ مُّبِينٞ
ئیتر شهیتان بهفێڵ و پیلان فریوی دان (بهرهولای درهختهکهی بردن) جاکاتێک تامی بهرو بوومی درهختهکهیان چهشت، ههرچی عهیب و عاریان ههیه کهوته دهرهوه، (ناچار بهپهله) دهستیاندایه گهڵای درهختهکانی بهههشت عهیب و عاری خۆیان پێ دائهپۆشی و پهروهردگاریان بانگی کردن و فهرمووی: ئایا من قهدهغهی ئهو درهختهم لێنهکردن و پێم نهوتن، که بهڕاستی شهیتان بۆ ئێوه دوژمنێکی ئاشکرایه؟!