وَأَقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُواْ ٱلزَّكَوٰةَۚ وَمَا تُقَدِّمُواْ لِأَنفُسِكُم مِّنۡ خَيۡرٖ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ
(كهواته ئهی ئیمانداران) نوێژهكانتان بهچاكی ئهنجام بدهن و زهكاتیش بدهن (به خاوهن مافهكان) و دڵنیا بن كه ههر كارێكی چاكه بۆ خۆتانی دهكهن، لای خوا بزر نابێت و دهستتان دهكهوێتهوه چونكه بهڕاستی خوا بیناو به ئاگایه بهو كارو كردهوانهی كه ئهنجامی دهدهن.
وَقَالُواْ لَن يَدۡخُلَ ٱلۡجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰۗ تِلۡكَ أَمَانِيُّهُمۡۗ قُلۡ هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
(جوولهكه و گاورهكان) دهڵێن: ههرگیز كهس ناچێته بهههشتهوه بێجگه له جوولهكه یان گاور، جا ئهوه ئاوات و خهیاڵی خۆیانه (تۆش ئهی محمد (صلی الله علیه وسلم)، یان ئهی ئیماندار) پێیان بڵێ: ئهگهر ڕاستگۆن، بهڵگهتان لهسهر ئهم قسهیه بهێننه مهیدانهوه (ئهگهر ئێوه بهههشتی بن، ئهوا موسوڵمانانیش بهههشتیه چونكه باوهڕیان به موسا و عیسا ههیه).
بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ
نهخێر وانی یه، ههركهس بهڕاستی خۆی بداته دهست خواو لهههمان كاتدا چاكهكارو موسوڵمان بێت، ئهوه پاداشتی خۆی لای پهروهردگاری دهست دهكهوێت و نهترسیان دهبێت و نهغهم و پهژاره دایان دهگرێت.
وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ لَيۡسَتِ ٱلنَّصَٰرَىٰ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَىٰ لَيۡسَتِ ٱلۡيَهُودُ عَلَىٰ شَيۡءٖ وَهُمۡ يَتۡلُونَ ٱلۡكِتَٰبَۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡلَمُونَ مِثۡلَ قَوۡلِهِمۡۚ فَٱللَّهُ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ
جولهكه دهڵێن: گاورهكان لهسهر هیچ بنهماو ڕاستییهك نین، گاورهكانیش دهڵێن جوولهكه لهسهر هیچ بنهماو ڕاستییهك نین، له كاتێكدا ئهوانه كتێبی (تهورات و ئینجیلیش دهخوێننهوه) ههروهها ئهوانهش كه هیچ نازانن (له بتپهرستانی عهرهب) ههروا دهڵێن (بڕوایان بهئایینی ئیسلام و ئهوانهش نیه) خوایش له ڕۆژی قیامهتدا دادگایی نێوانیان دهكات لهوهی كه ناكۆكن تیایدا.