وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗا قَالَ بِئۡسَمَا خَلَفۡتُمُونِي مِنۢ بَعۡدِيٓۖ أَعَجِلۡتُمۡ أَمۡرَ رَبِّكُمۡۖ وَأَلۡقَى ٱلۡأَلۡوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأۡسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُۥٓ إِلَيۡهِۚ قَالَ ٱبۡنَ أُمَّ إِنَّ ٱلۡقَوۡمَ ٱسۡتَضۡعَفُونِي وَكَادُواْ يَقۡتُلُونَنِي فَلَا تُشۡمِتۡ بِيَ ٱلۡأَعۡدَآءَ وَلَا تَجۡعَلۡنِي مَعَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّـٰلِمِينَ
جا کاتێک موسا گهڕایهوه بۆ لای قهومهکهی (زانی بووی خهریکی گوێرهکه پهرستین) زۆر بهتوڕهیی و پهستی و غهمباریهوه وتی: بهڕاستی دوای ڕۆشتنی من جێنشینیهکی خراپی منتان کرد، ئهوه پهلهتان کرد له وادهی پهروهردگارتاندا؟ (ئیتر لهداخی ئهو لادان و سهرگهردانیه) تابلۆکانی (تهورات)ی فڕێداو پهلاماری قژی (هاروون)ی برای داو ڕای کێشا بۆ لای خۆی، (هاروون) وتی: کوڕی دایکم (خهتای من نهبوو، من زۆر ههوڵمدا بهڵام بێ سوود بوو) به ڕاستی ئهو خهڵکه زۆریان بۆ هێنام و هێزیان لێسهندم، خهریک بوو بشمکوژن (کاکه گیان) کهوابوو دوژمنانم پێ شاد مهکه و لهگهڵ قهومی ستهمکاردا حسابم بۆ مهکه.
قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَلِأَخِي وَأَدۡخِلۡنَا فِي رَحۡمَتِكَۖ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّـٰحِمِينَ
(ئهوسا ئیتر موسا بهخۆیدا هاتهوه و) وتی: پهروهردگارا له خۆم و براکهشم خۆش ببه و ههردووکمان بخهره نێو ڕهحمهت و میهرهبانی خۆتهوه و تۆ له ههموو کهس بهسۆزتر و میهرهبانتریت.
إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ سَيَنَالُهُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَذِلَّةٞ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُفۡتَرِينَ
بهڕاستی ئهوانهی که گوێرهکهکهیان پهرست، لهئایندهدا لهلایهن پهروهردگاریانهوه خهشم و قینیان دهگاتێ و زهلیلی و خهجاڵهتییش بهشیان دهبێت له ژیانی دنیادا، ههر بهو شێوهیهش پاداشتی ئهوانه دهدهینهوه که درۆ بهدهم خواوه ههڵدهبهستن.