أَوۡ تَقُولُوٓاْ إِنَّمَآ أَشۡرَكَ ءَابَآؤُنَا مِن قَبۡلُ وَكُنَّا ذُرِّيَّةٗ مِّنۢ بَعۡدِهِمۡۖ أَفَتُهۡلِكُنَا بِمَا فَعَلَ ٱلۡمُبۡطِلُونَ
یاخود نهوهک بڵێن: جا ئێمه چی بکهین، بهڕاستی باوو باپیرانمان له پێشدا هاوهڵیان بۆ خوا داناوه و ئێمهش نهوهیهک بووین دوای ئهوان هاتین و شوێنیان کهوتین، جا ئایا تۆ لهناومان دهبهیت بههۆی ئهوهی که پێشێلکهرانی حهق کردوویانه؟
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ ٱلۡأٓيَٰتِ وَلَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ
ئا بهوشێوهیه ئایهت و فهرمانهکان ڕووندهکهینهوه (تالێی ورد ببنهوه) و بۆ ئهوهی بگهڕێنهوه (بۆ سهر ڕاسته شهقامی ئیمان و خواناسین).
وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ ٱلَّذِيٓ ءَاتَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا فَٱنسَلَخَ مِنۡهَا فَأَتۡبَعَهُ ٱلشَّيۡطَٰنُ فَكَانَ مِنَ ٱلۡغَاوِينَ
(ئهی محمد(صلى الله عليه وسلم) ههواڵی ئهو کهسهیان بهسهردا بخوێنهرهوه که فهرمانهکانی خۆمانمان پێبهخشی بوو، کهچی ئهویش خۆی لێ داماڵی و خۆی لێ دووره پهرێز گرت، ئهوسا ئیتر شهیتان شوێنی کهوت و دایهپێش و چووه ڕیزی سهر لێشێواوانهوه.
وَلَوۡ شِئۡنَا لَرَفَعۡنَٰهُ بِهَا وَلَٰكِنَّهُۥٓ أَخۡلَدَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُۚ فَمَثَلُهُۥ كَمَثَلِ ٱلۡكَلۡبِ إِن تَحۡمِلۡ عَلَيۡهِ يَلۡهَثۡ أَوۡ تَتۡرُكۡهُ يَلۡهَثۚ ذَّـٰلِكَ مَثَلُ ٱلۡقَوۡمِ ٱلَّذِينَ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَاۚ فَٱقۡصُصِ ٱلۡقَصَصَ لَعَلَّهُمۡ يَتَفَكَّرُونَ
خۆ ئهگهر بمانویستایه ئهوه بهو ئایهت و فهرمانانه بهرزمان دهکردهوه، بهڵام ئهو خۆی چهسپان بهزهویهوه و (دهستی کرد بهدنیا پهرستی و) شوێنی ئارهزووی خۆی کهوت، جا نموونهی (ئهو جۆره کهسانه) وهکو نموونهی سهگ وایه ئهگهر دهری بکهیت و پیایدا ههڵبشاخێیت ههناسه بڕکێیهتی (زمان دهردهکێشێت)، یاخود ئهگهر وازی لێ بهێنیت ئهوه ههر ههناسه بڕکێیهتی، ئهوه نموونهی ئهو کهسانهیه که ئایهتهکانی ئێمهیان بهدرۆ زانیوه و بڕوایان پێی نهبووه، کهوابوو ئهم جۆره بهسهرهاتانه بگێڕهرهوه بۆ ئهوهی (دابچڵهکێن و) بیربکهنهوه.