إِلَّا ٱلَّذِينَ عَٰهَدتُّم مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ثُمَّ لَمۡ يَنقُصُوكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَمۡ يُظَٰهِرُواْ عَلَيۡكُمۡ أَحَدٗا فَأَتِمُّوٓاْ إِلَيۡهِمۡ عَهۡدَهُمۡ إِلَىٰ مُدَّتِهِمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ
بهڵام ئهو هاوهڵگهرانهی که پهیمانتان لهگهڵیاندا بهستووه، پاشان پابهندی پهیمانهکه بوون و هیچیان لێ کهم نهکردووه و یارمهتی کهسیشیان نهداوه دژتان، ئهوه ئێوه پهیمانهکهیان بۆ بهرنه سهرو تهواوی بکهن، تا کاتی دیاری کراویان، چونکه بهڕاستی خوا پارێزکارانی خۆش دهوێت.
فَإِذَا ٱنسَلَخَ ٱلۡأَشۡهُرُ ٱلۡحُرُمُ فَٱقۡتُلُواْ ٱلۡمُشۡرِكِينَ حَيۡثُ وَجَدتُّمُوهُمۡ وَخُذُوهُمۡ وَٱحۡصُرُوهُمۡ وَٱقۡعُدُواْ لَهُمۡ كُلَّ مَرۡصَدٖۚ فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّكَوٰةَ فَخَلُّواْ سَبِيلَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
جا کاتێک مانگه حهرامهکان بهسهرچوون (که بریتیه له: ذوالقعدة، ذوالحجة، محرم، ڕجب) ئهوه هاوهڵگهرانی پهیمان شکێن بکوژن لهههر کوێ دهستان لێیان گیر بوو، یاخود بهدیل بیانگرن، سنوور دانێن بۆ چالاکیان، ههروهها کهمین و بۆسهیان له ههموو شوێنێکی لهباردا بۆ دانێن، جا ئهگهر (پێش ئهوهی دهستی ئێوهیان بگاتێ) تهوبهیان کردو وازیان هێنا لهو کارهیان و نوێژیان کردو زهکاتیاندا، ئهوه وازیان لێبهێنن و ڕێیان بۆ چۆڵ بکهن، چونکه بهڕاستی خوا لێخۆشبوو دلۆڤانه (ئهگهر ڕاست بکهن، خۆ ئهگهر به ڕاستیشیان نهبێت ئێوه حسابی ڕواڵهت بکهن).
وَإِنۡ أَحَدٞ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٱسۡتَجَارَكَ فَأَجِرۡهُ حَتَّىٰ يَسۡمَعَ كَلَٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ أَبۡلِغۡهُ مَأۡمَنَهُۥۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَوۡمٞ لَّا يَعۡلَمُونَ
خۆ ئهگهر کهسێک له هاوهڵگهران داوای پهنای لێ کردیت (ئهی پێغهمبهر (صلى الله عليه وسلم)، ئهی ئیماندار)، ئهوه تۆیش پهنای بده ههتا گوێی له فهرموودهکهی خوا (قورئان) دهبێت، پاشان بیگهیهنه بهو شوێنهی دهیهوێت و (ماڵ و گیان و ژیانی) تیایدا پارێزراوه، ئهم میهرهبانیه لهبهر ئهوهیه ئهوانه کهسانێکن نازانن (خواناسی چیه).