وَلَا عَلَى ٱلَّذِينَ إِذَا مَآ أَتَوۡكَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُكُمۡ عَلَيۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡيُنُهُمۡ تَفِيضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُواْ مَا يُنفِقُونَ
ههروهها گلهیی و ڕهخنه نیه لهسهر ئهو کهسانهی که دێن بۆ لای تۆ بۆ ئهوهی وڵاخی سواریان بۆ پهیدا بکهیت و بێن بۆ جیهاد، تۆش دهڵێیت: هیچ شک نابهم تا بتاندهمێ بۆ سواری (ئیتر به نائومێدی) گهڕانهوهو چاویان فرمێسکی لێ دهڕژا له خهفهتدا ئهسرینی لێ دهباری چونکه هیچ شک نابهن بیبهخشن و خهرجی بکهن (له پێناوی خوادا، چۆن له غهزا دواکهوتن)!!.
۞إِنَّمَا ٱلسَّبِيلُ عَلَى ٱلَّذِينَ يَسۡتَـٔۡذِنُونَكَ وَهُمۡ أَغۡنِيَآءُۚ رَضُواْ بِأَن يَكُونُواْ مَعَ ٱلۡخَوَالِفِ وَطَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ فَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
بهڵکو تهنها گلهیی و ڕهخنه لهسهر ئهوانهیه که مۆڵهتت لێ دهخوازن و خۆ دهدزنهوه، له کاتێکدا که دهوڵهمهند و دهست ڕۆیشتوویشن، ڕازین لهگهڵ پیره ژنان و پهککهوتواندابن و بمێننهوه، خوایش مۆری ناوه بهسهر دڵیاندا، بۆیه ئهوانه نازانن (خێر له چیدایه).
يَعۡتَذِرُونَ إِلَيۡكُمۡ إِذَا رَجَعۡتُمۡ إِلَيۡهِمۡۚ قُل لَّا تَعۡتَذِرُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكُمۡ قَدۡ نَبَّأَنَا ٱللَّهُ مِنۡ أَخۡبَارِكُمۡۚ وَسَيَرَى ٱللَّهُ عَمَلَكُمۡ وَرَسُولُهُۥ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَٰلِمِ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
کاتێک ئێوه له غهزا دهگهڕێنهوه دووڕووهکان دێن بۆ لاتان و داوای لێ بووردنتان لێ دهکهن!! پێیان بڵێ: داوای لێ بووردن مهکهن، ههرگیز باوهڕتان پێناکهین، خوایش ئاگاداری کردووین له ههموو ههواڵ و ههڵس و کهوت و گوفتار و نیهتێکتان، له ئایندهدا خوا و پێغهمبهرهکهی کارو کردهوهتان دهبینن (لهسهر کوفر دهمێننهوه یاخود پهشیمان دهبنهوه؟)، پاشان دهبرێنهوه بۆ لای ئهو زاتهی که زانا و ئاگای پهنهان و ئاشکرایه، ئینجا ئاگادارتان دهکاتهوه بهو کارو کردهوهیهی که دهیکهن.