ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ رُسُلًا إِلَىٰ قَوۡمِهِمۡ فَجَآءُوهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِۦ مِن قَبۡلُۚ كَذَٰلِكَ نَطۡبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ ٱلۡمُعۡتَدِينَ
پاشان دوای نوح، پێغهبهرانی ترمان نارد بۆ سهر قهومهکهیان، جا ئهوانیش به چهندهها بهڵگهو نیشانهو موعجیزهی زۆرهوه هاتن، کهچی ئهو خهڵکه باوهڕیان نهدههێنا بهوهی که پێشتر باوهڕیسن پێی نهبوو، ئابهو شێوهیه ئێمه مۆر دهنێین بهسهر دڵی دهستدرێژکاراندا.
ثُمَّ بَعَثۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِم مُّوسَىٰ وَهَٰرُونَ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ بِـَٔايَٰتِنَا فَٱسۡتَكۡبَرُواْ وَكَانُواْ قَوۡمٗا مُّجۡرِمِينَ
جا دوای ئهوان موسا و هاروونمان ڕهوانه کرد بۆ فیرعهون و دارودهستهکهی، هاوڕێ لهگهل موعجیزهی زۆردا که چی ئهوان خۆیان به گهوره زانی و بڕوایان پێ نهکردن، ئهوانه کهسانێکی تاوانبار و گوناهباربوون.
فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ مِنۡ عِندِنَا قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰذَا لَسِحۡرٞ مُّبِينٞ
جا کاتێک حهقیقهتیان لهلایهن ئێمهوه (لهڕێگهی موساوه) بۆ هات وتیان: بهڕاستی ئهمه جادوویهکی ئاشکرایه!!
قَالَ مُوسَىٰٓ أَتَقُولُونَ لِلۡحَقِّ لَمَّا جَآءَكُمۡۖ أَسِحۡرٌ هَٰذَا وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّـٰحِرُونَ
موسا پێی وتن: باشه ئێوه بهم حهقیقهت و ڕاستیهی که بۆم هێناون دهڵێن: (جادوو)؟! ئایا ئهم موعجیزه جۆراو جۆرانه جادوون؟! خۆ جادووگهران سهرفراز نابن؟!