وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تُؤۡمِنَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَيَجۡعَلُ ٱلرِّجۡسَ عَلَى ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
هیچ کهس بۆی نیه باوهڕ بهێنێت (ههتا ههوڵ نهدات و خۆی ماندوو نهکات و بیر نهکاتهوه و) ویستی خوایشی لهسهر نهبێت و سزای (توند و ڕیسواکهر) دهخاته سهر ئهو کهسانهی که عهقڵ و ژیری بهکار ناهێنن.
قُلِ ٱنظُرُواْ مَاذَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۚ وَمَا تُغۡنِي ٱلۡأٓيَٰتُ وَٱلنُّذُرُ عَن قَوۡمٖ لَّا يُؤۡمِنُونَ
پێیان بڵێ: تهماشا بکهن و سهرنج بدهن: خوا چی دروست کردووه له ئاسمانهکان و زهویدا، کهچی بهڵگه و نیشانهو ئاگاداریهکان سوودیان نیه بۆ ئهو کهسانهی که باوهڕ ناهێنن و (ڕێبازی ئیمان ناگرنهبهر).
فَهَلۡ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثۡلَ أَيَّامِ ٱلَّذِينَ خَلَوۡاْ مِن قَبۡلِهِمۡۚ قُلۡ فَٱنتَظِرُوٓاْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ ٱلۡمُنتَظِرِينَ
(ئهو بێباوهڕانه) چاوهڕێی چی دهکهن، مهگهر چاوهڕێی ئهوه ناکهن که ڕۆژگارێکیان بهسهر بهێنین وهک ئهوهی بهسهر ئهوانهی پێشیاندا هێنامان؟. بڵێ: جا ئێوه چاوهڕێ بن، بهڕاستی منیش لهگهڵ ئێوهدا له چاوهڕوانانم.
ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيۡنَا نُنجِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
لهوهودوا (کاتێک بڕیارماندا خوانهناسان لهناو بهرین) پێغهمبهرانمان و ئهوانهی که باوهڕیان هێناوه ڕزگار دهکهین، ههر بهو شێوهیه به ئهرکی خۆمانی دهزانین که ئیمانداران ڕزگار بکهین.