إِلَّا ٱلَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أُوْلَـٰٓئِكَ لَهُم مَّغۡفِرَةٞ وَأَجۡرٞ كَبِيرٞ
جگه لهو کهسانهی که خۆگرو ئارامگر بوون و کارو و کردهوه چاکهکانیان ئهنجامداوه (له خۆشی و ناخۆشیدا سروشتی خواناسیان ناگۆڕێت) ئا ئهوانه لێخۆش بوون و پاداشتی گهوره و فراوانیان بۆ ههیه.
فَلَعَلَّكَ تَارِكُۢ بَعۡضَ مَا يُوحَىٰٓ إِلَيۡكَ وَضَآئِقُۢ بِهِۦ صَدۡرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوۡلَآ أُنزِلَ عَلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ جَآءَ مَعَهُۥ مَلَكٌۚ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِيرٞۚ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ وَكِيلٌ
جا لهوانهیه تۆ (ئهی پێغهمبهر) واز بهێنیت له ههندێ لهو باسانهی که به (وحی) بۆت ڕهوانهکراوه و دڵتهنگ و سهغڵهت بیت نهوهکو بڵێن: ئهوه بۆ گهنجینهیهك (له زێڕو زیو) دانهبهزیوهته سهری، یان فریشتهیهك بۆ گهیاندنی پهیامهکه نههاتووه لهگهڵیدا، (تۆ خهفهت مهخۆ) چونکه بهڕاستی تۆ تهنها ترسێنهری، خوا خۆیشی ئاگادارو چاودێره بهسهر ههموو شتێکدا (حیسابیان بۆ دهکات).
أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۖ قُلۡ فَأۡتُواْ بِعَشۡرِ سُوَرٖ مِّثۡلِهِۦ مُفۡتَرَيَٰتٖ وَٱدۡعُواْ مَنِ ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
بهڵکو (لهگهڵ ئهو ههموو بهڵگانهدا) ئهوانه دهڵێن که محمد قورئانی ههڵبهستووه، پێیان بڵێ: جا ئێوهش ده سوورهتی ههڵباستراو وێنهی ئهم قورئانه بهێنن، ههر کهسیش له خوا گهوره بهدهر، دهتوانن، بانگ بکهن (بۆ هاوکاریتان پهنای بۆ بهرن) ئهگهر ڕاست دهکهن.