قَالَ يَٰنُوحُ إِنَّهُۥ لَيۡسَ مِنۡ أَهۡلِكَۖ إِنَّهُۥ عَمَلٌ غَيۡرُ صَٰلِحٖۖ فَلَا تَسۡـَٔلۡنِ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۖ إِنِّيٓ أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡجَٰهِلِينَ
خوای گهورهش فهرمووی: ئهی نوح بهڕاستی ئهو له خێزانی تۆ نهبوو، چونکه بهڕاستی ئهو کرداری چاك نهبوو، کهوابوو داوای شتێکم لێ مهکه که زانیاریت دهربارهی نیه، بێگومان من ئامۆژگاریت دهکهم که کارێك نهکهیت خۆت بخهیته ڕیزی نهفامانهوه.
قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنۡ أَسۡـَٔلَكَ مَا لَيۡسَ لِي بِهِۦ عِلۡمٞۖ وَإِلَّا تَغۡفِرۡ لِي وَتَرۡحَمۡنِيٓ أَكُن مِّنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
(ئینجا نوح) وتی: ئهی پهروهردگارم، بهڕاستی من پهنا دهگرم بۆ تۆ که داوای شتێك بکهم زانیاریم پێی نهبێت، خۆ ئهگهر لێم خۆش نهبیت و بهزهییت پێمدا نهیهتهوه ئهوه دهچمه ڕیزی خهسارهتمهندانهوه.
قِيلَ يَٰنُوحُ ٱهۡبِطۡ بِسَلَٰمٖ مِّنَّا وَبَرَكَٰتٍ عَلَيۡكَ وَعَلَىٰٓ أُمَمٖ مِّمَّن مَّعَكَۚ وَأُمَمٞ سَنُمَتِّعُهُمۡ ثُمَّ يَمَسُّهُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٞ
(ئهوسا لهلایهن خوای گهورهوه) وترا: ئهی نوح وهره خوارهوه و دابهزه له کهشتیهکهو له چیای جودی بۆ دهشتایی بهبێوهیی و سهلامهتی لهلایهن ئێمهوه، بهرهکهتی زۆریش لهسهر تۆو ئهو کۆمهڵ و خهڵکانهی لهگهڵ تۆدان، خهڵکانێکی تریش لهمهو دوا دێن و له نازو نیعمهت بههرهوهریان دهکهین، پاشان (بههۆی لاری و بێ برواییانهوه) سزای بهسۆیان تووش دهبێت لهلایهن ئێمهوه.