وَٱسۡتَبَقَا ٱلۡبَابَ وَقَدَّتۡ قَمِيصَهُۥ مِن دُبُرٖ وَأَلۡفَيَا سَيِّدَهَا لَدَا ٱلۡبَابِۚ قَالَتۡ مَا جَزَآءُ مَنۡ أَرَادَ بِأَهۡلِكَ سُوٓءًا إِلَّآ أَن يُسۡجَنَ أَوۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ
سهرئهنجام ههردووکیان پێشبڕکێیان کرد بۆ دهرگاکه (یوسف بۆ کردنهوه و ئهویش بۆ داخستن) ژنهکه توانی دهستی له کراسهکهی گیر بکات و له پشتهوه دڕاندی، ئهوسا ههردووکیان له بهردهمی دهرگاکهدا تووشی مێردهکهی هاتن، خیرا هاته قسهو ویستی یوسف تاوانبار بکات بۆیه وتی: باشه ئاخۆ سزای ئهو کهسه چییه که وستبیتی خراپه لهگهڵ خێزانهکهتدا بکات، جگه لهوهی بهنده بکرێت یان سزایهکی بهئێش بدرێت.
قَالَ هِيَ رَٰوَدَتۡنِي عَن نَّفۡسِيۚ وَشَهِدَ شَاهِدٞ مِّنۡ أَهۡلِهَآ إِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن قُبُلٖ فَصَدَقَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
یوسف وتی: (نهخێر وانیه) ئهو ویستی له خشتهم بهرێت، یهکێك له خزمانی ژنهکه (کهگوێی له بهسهرهاتهکه بوو، دیار بووکه پیاوێکی زیرهك و دنیا دیده بوو) شایهتیداو وتی: ئهگهر کراسهکهی یوسف له پێشهوه دڕابێت ئهوه ژنهکه ڕاست دهکات و ئهو کاته یوسف یهکێکه له درۆزنان.
وَإِن كَانَ قَمِيصُهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ فَكَذَبَتۡ وَهُوَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِينَ
خۆ ئهگهر کراسهکهی له پشتهوه دڕابێت ژنهکه درۆ دهکات و یوسف یهکێکه له ڕاستگۆیان.
فَلَمَّا رَءَا قَمِيصَهُۥ قُدَّ مِن دُبُرٖ قَالَ إِنَّهُۥ مِن كَيۡدِكُنَّۖ إِنَّ كَيۡدَكُنَّ عَظِيمٞ
کاتێك مێردهکهی بینی کراسهکهی یوسف له پشتهوه دڕاوه، به ژنهکهی وت: بهڕاستی ئهمه پیلان و نهخشهی خۆتانه، بێگومان فێڵ و تهڵهکه و نهخشه و پیلانی ئێوه زۆر گهورهیه (لهم جۆره شتانهدا).