وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ
خوای ئێوه خوایهكی تاك و تهنهایه، جگه لهو زاته خوایهكی تر نیه، ههر ئهو خوایهش بهخشندهو میهرهبان و بهبهزهییه.
إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِي تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ
بهڕاستی له دروستكردنی ئاسمانهكان و زهوی و ئاڵو گۆڕی شهوو ڕۆژدا و لهو كهشتیانهدا كه دهگهڕێن به دهریادا و بههۆیهوه سوود به خهڵكی دهگهیهنن و لهو ئاوهی كه خوا له ئاسمانهوه دهیبارێنێت و ئینجا بههۆیهوه زهوی پێ زیندوو دهكاتهوه دوای وشك بوون و مردنی، ههروهها جۆرهها زیندهوهر و گیانلهبهر و مارو مێرووی لهسهر ڕووكاری زهویدا بڵاو كردۆتهوه و گۆڕاندن و هاتووچۆ پێكردنی باو شهماڵ و ڕاگیر كردنی ههورهكان له نێوان ئاسمان و زهویدا، ئهمانه ههموو بهڵگهو نیشانهی بههێزن بۆ ئهوانهی كه عهقڵ و بیروهۆشیان دهخهنهكارو بیر له دهسهڵاتی بێ سنووری خوا دهكهنهوه.
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ ٱللَّهِ أَندَادٗا يُحِبُّونَهُمۡ كَحُبِّ ٱللَّهِۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَشَدُّ حُبّٗا لِّلَّهِۗ وَلَوۡ يَرَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ إِذۡ يَرَوۡنَ ٱلۡعَذَابَ أَنَّ ٱلۡقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعٗا وَأَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعَذَابِ
(لهگهڵ ئهو ههموو بهڵگه ئاشكرایانهدا) ههندێك كهس ههیه لهجیاتی ئهوهی خواپهرست بێت، شتانی تر دادهتاشێت بۆ خۆی و (شوێن ڕێنمووییهكانی خوا ناكهوێت و) خۆشهویستی و سۆزی دهدات بهو بت و بهرنامۆلكهو تووله ڕێگهیانه و خۆشی دهوێن، وهك چۆن ئیمانداران خوایان خۆش دهوێت، بهڵام ئهوانهی ئیمان و باوهڕیان هێناوه زۆر زیاتر خوایان خۆش دهوێت (ههر بهراورد ناكرێت) جا ئهوانهی كه ستهمیان كردووه گهر دهیانزانی له كاتێكدا كه بهچاوی خۆیان ڕووبهڕووی ئهو سزایه دهبنهوه، كه بهڕاستی بۆیان دهردهكهوێت كه هێزو تواناو دهسهڵات ههر ههمووی به دهست خوایه و دڵنیا دهبوون كه ئهو خوایه سزاكهی زۆر به ئازاره (بۆ ستهمكاران).