۞رَبِّ قَدۡ ءَاتَيۡتَنِي مِنَ ٱلۡمُلۡكِ وَعَلَّمۡتَنِي مِن تَأۡوِيلِ ٱلۡأَحَادِيثِۚ فَاطِرَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ أَنتَ وَلِيِّۦ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِۖ تَوَفَّنِي مُسۡلِمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّـٰلِحِينَ
(ئینجا یوسف پێغهمبهر چووه کهنارهوه و دهستهکانی ههڵبڕی و نزای کردو وتی): پهروهردگارا بهڕاستی تۆ پاشایهتیت پێ بهخشیم و له لێکدانهوهی خهو شارهزات کردم، ئهی بهدیهێنهری ئاسمانهکان و زهوی، تۆ پشت و پهنا و یارو یاوهری منیت له دنیاو قیامهتدا، داواکارم که به موسڵمانی بم مرێنیت و بمخهیته ڕیزی پاکانهوه و بمگهیهنیت بهکاروانی چاکان.
ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۖ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ أَجۡمَعُوٓاْ أَمۡرَهُمۡ وَهُمۡ يَمۡكُرُونَ
ئهی محمد ئهم بهسهر هات و سهرگوزشتهیهی یوسف که بۆت نیگا دهکهین له ههواڵ و بهسهرهاته شاراوهکانه، خۆ تۆ له لای براکانی یوسف نهبوویت کاتێك که ههموویان بڕیاریاندا و پیلانیان دهگێڕا....
وَمَآ أَكۡثَرُ ٱلنَّاسِ وَلَوۡ حَرَصۡتَ بِمُؤۡمِنِينَ
(دڵنیاش به) که زۆربهی خهڵکی باوهڕدار نین، ههرچهنده تۆ زۆر بهپهرۆش بیت و ههوڵ بدهیت و تێ بکۆشیت.
وَمَا تَسۡـَٔلُهُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۚ إِنۡ هُوَ إِلَّا ذِكۡرٞ لِّلۡعَٰلَمِينَ
(ئهی محمد صلی الله علیه وسلم) خۆ تۆ هیچ پاداشت و بهخششێكت لێیان ناوێت لهسهر گهیاندنی پهیامهکه، ئهم قورئانه هیچی تر نی یه جگه لهوهی که یادخهرهوهیه بۆ ههموو خهڵکی جیهان.