وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ أَنۡ أَخۡرِجۡ قَوۡمَكَ مِنَ ٱلظُّلُمَٰتِ إِلَى ٱلنُّورِ وَذَكِّرۡهُم بِأَيَّىٰمِ ٱللَّهِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّكُلِّ صَبَّارٖ شَكُورٖ
سوێند بهخوا بهڕاستی ئێمه موسامان ڕهوانه کرد، هاوڕێ لهگهڵ موعجیزهی زۆردا (فهرمانما پێدا) که قهوم و عهشیرتت له تاریکیهکان ڕزگار بکهو بهرهو نوورو ڕووناکی بیانبه، ڕۆژهکانی خوایان بهێنهرهوه یاد (ئهو ڕۆژانهی که تۆڵهی له بێ باوهڕان سهند و ئیماندارانی سهرسهخت)، بێگومان ئا لهو بهسهرهاتانهدا بهڵگه و نیشانهی زۆر ههن، بۆ ههموو ئهو کهسانهی که زۆر خۆگرن (لهکاتی تهنگانهدا)، زۆر سوپاسگوزاریشن (لهکاتی خۆشیدا).
وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوۡمِهِ ٱذۡكُرُواْ نِعۡمَةَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ أَنجَىٰكُم مِّنۡ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ يَسُومُونَكُمۡ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ وَيُذَبِّحُونَ أَبۡنَآءَكُمۡ وَيَسۡتَحۡيُونَ نِسَآءَكُمۡۚ وَفِي ذَٰلِكُم بَلَآءٞ مِّن رَّبِّكُمۡ عَظِيمٞ
(یادیان بهێنهرهوه) کاتێك موسا به قهومهکهی وت: یادی نازو نیعمهتهکانی خوا بکهنهوه لهسهرتان، کاتێك له دارو دهستهی فیرعهون ڕزگاری کردن که بهناخۆشترین شێوه سزای دهدات، کوڕانی ئێوهیان سهر دهبڕی و ئافرهتانی ئێوهیان دههێشتهوه (بۆ کارهکهری)، بێگومان ئا لهو پێشهاتانهدا بهڵاو تاقی کردنهوهیهکی گهوره لهلایهن پهروهردگارتانهوه بۆتان ساز درابوو.
وَإِذۡ تَأَذَّنَ رَبُّكُمۡ لَئِن شَكَرۡتُمۡ لَأَزِيدَنَّكُمۡۖ وَلَئِن كَفَرۡتُمۡ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٞ
لهیادتان بێت که: پهروهردگارتان بڕیاری داوه، سوێند بهخوا ئهگهر سوپاسگوزارو شوکرانه بژێر بن، ڕزق و ڕۆزی و نازو نیعمهتتان بهسهردا دهڕێژێنم و زیادی دهکهم، بهڵام: ئهگهر ناشوکرو سوپاس ناپهزێڕ بن، بهڕاستی ئهو کاته ئیتر تۆڵه و سزای من زۆر به ئازار دهبێت.