وَءَاتَىٰكُم مِّن كُلِّ مَا سَأَلۡتُمُوهُۚ وَإِن تَعُدُّواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ لَا تُحۡصُوهَآۗ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَظَلُومٞ كَفَّارٞ
لهههرچی شتێك داواتان کردبێت و پێوستان بێت، پێی بهخشیوون، خۆ ئهگهر نازو نیعمهت و بهخششهکانی خوا ئاماژه بکهن، ناتوانن بیانژمێرن (بهڵکو یهك نیعمهت ناژمێردرێت، ئهوهنده لق و پۆپی لێ دهبێتهوه)، بهڕاستی زۆربهی ئینسانهکان زۆر ستهمکارو خوانهناس و سپڵهن.
وَإِذۡ قَالَ إِبۡرَٰهِيمُ رَبِّ ٱجۡعَلۡ هَٰذَا ٱلۡبَلَدَ ءَامِنٗا وَٱجۡنُبۡنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعۡبُدَ ٱلۡأَصۡنَامَ
(بهیاد بێنه) کاتێك ئیبراهیم نزای کردو وتی: پهروهردگارا، باڵی هێمنی و ئاسایش بکێشه بهسهر ئهم شارو وڵاتهداو خۆم و نهوهکانیشم بپارێزه لهوهی که بتهکان بپهرهستین.
رَبِّ إِنَّهُنَّ أَضۡلَلۡنَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلنَّاسِۖ فَمَن تَبِعَنِي فَإِنَّهُۥ مِنِّيۖ وَمَنۡ عَصَانِي فَإِنَّكَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
پهروهردگارا، بهڕاستی ئهو بتانه زۆر کهسیان گومڕا کردو، زۆر خهڵکیان سهرلێشێواو کرد، جا ئهوهی شوێنی من بکهوێته و بهگوێی من بکات، ئهوه بێگومان له پهیڕهوانی منه، ئهوهش که لێم یاخی دهبێت، ئهوه بێگومان تۆ زۆر لێخۆش بوو میهرهبانیت.
رَّبَّنَآ إِنِّيٓ أَسۡكَنتُ مِن ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيۡرِ ذِي زَرۡعٍ عِندَ بَيۡتِكَ ٱلۡمُحَرَّمِ رَبَّنَا لِيُقِيمُواْ ٱلصَّلَوٰةَ فَٱجۡعَلۡ أَفۡـِٔدَةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ تَهۡوِيٓ إِلَيۡهِمۡ وَٱرۡزُقۡهُم مِّنَ ٱلثَّمَرَٰتِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡكُرُونَ
پهروهردگارا بهڕاستی من ههندێ له وهچه و خێزانم له دۆڵێکی وشکی بێ کشتوکاڵدا جێنشین کردووه، لهپاڵ ماڵه پیرۆزهکهتدا، له پاڵ (بیت الحرام) دا، پهروهردگارا، بۆیه لێره نیشتهجێم کردن تا بهچاکی نوێژو خواپهرستی ئهنجام بدهن، جاداواکارم دڵی ههندێك لهو خهڵکه کهمهندکێش بکهیت بۆ لایان و له ڕزق و ڕۆزی جۆراو جۆر بههرهمهندیان بکهیت، بۆئهوهی سوپاسگوزاری بکهن.