وَلَكُمۡ فِي ٱلۡقِصَاصِ حَيَوٰةٞ يَـٰٓأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ
ئهی هۆشمهندهكان ژیانتان تهنها له تۆڵهسهندنهوهدایه (لهو كهسانهی خهڵكی بهناحهق دهكوژن)، بۆ ئهوهی تهقواو له خوا ترسان ببێته پیشهتان و خۆ له دهستدرێژی و تاوان به دوور بگرن.
كُتِبَ عَلَيۡكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ إِن تَرَكَ خَيۡرًا ٱلۡوَصِيَّةُ لِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ
پێویستكراوه لهسهرتان كاتێك یهكێكتان مهرگی نزیك بوهوهو سامان و ماڵ و داراییهكی بهجێ دههێشت، با وهسیهت بكات كه ههندێكی بدرێت به دایك و باوكی و خزمانی بهشێوهیهكی جوان و لهبارو ئهمه پێویست و ئهركه لهسهر خواناس و پارێزكاران.
فَمَنۢ بَدَّلَهُۥ بَعۡدَ مَا سَمِعَهُۥ فَإِنَّمَآ إِثۡمُهُۥ عَلَى ٱلَّذِينَ يُبَدِّلُونَهُۥٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٞ
جا ئهوهی ئهو وهسیهته دهگۆڕێت دوای ئهوهی بیستی و بهباشی وهری گرت، گوناهی تهنها لهسهر ئهوانهیه كه دهیگۆڕن، بهڕاستی خوای پهروهردگار بیسهرو زانایه (به گوفتار و نیهتیان).
فَمَنۡ خَافَ مِن مُّوصٖ جَنَفًا أَوۡ إِثۡمٗا فَأَصۡلَحَ بَيۡنَهُمۡ فَلَآ إِثۡمَ عَلَيۡهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
جا ههر كهس دهترسا له وهسیهت كارهكه ههڵه یان گوناهێك یان ماف خۆرییهكی ئهنجام بدات (گیروگرفت بۆ وهرهسه دروست بكات) ئینجا ڕێكی خستن، ئهوه هیچ گوناهی لهسهرنیه (بهڵكو بهخێرخواز له قهڵهم دهدرێت) بهڕاستی خوا زۆر لێخۆشبوو میهرهبانه.