وَقَالُواْ لَن نُّؤۡمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفۡجُرَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَرۡضِ يَنۢبُوعًا
(ههندێکیان بیانوویان گرت و) وتیان: ههرگیز ئێمه باوهڕ به تۆ ناکهین تا کانی و سهرچاوهیهکمان له زهویهوه بۆ ههڵنهقوڵێنیت.
أَوۡ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٞ مِّن نَّخِيلٖ وَعِنَبٖ فَتُفَجِّرَ ٱلۡأَنۡهَٰرَ خِلَٰلَهَا تَفۡجِيرًا
یاخود دهبێت خاوهنی باخێك بیت که پڕ بێت له دارخورماو ڕهزو چهندهها ڕووبار لهناویدا ههڵبقوڵێنیت و بهخوڕو ڕهوان بهژێریاندا بڕوات.
أَوۡ تُسۡقِطَ ٱلسَّمَآءَ كَمَا زَعَمۡتَ عَلَيۡنَا كِسَفًا أَوۡ تَأۡتِيَ بِٱللَّهِ وَٱلۡمَلَـٰٓئِكَةِ قَبِيلًا
یاخود ئاسمان پارچه پارچه بهسهرماندا، ههر وهکو خۆت پڕوپاگهنده دهکهی دابارێنه، یاخود خوای گهورهو فریشتهکانی بهێنهو ڕوو بهڕوومانی بکه!!
أَوۡ يَكُونَ لَكَ بَيۡتٞ مِّن زُخۡرُفٍ أَوۡ تَرۡقَىٰ فِي ٱلسَّمَآءِ وَلَن نُّؤۡمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيۡنَا كِتَٰبٗا نَّقۡرَؤُهُۥۗ قُلۡ سُبۡحَانَ رَبِّي هَلۡ كُنتُ إِلَّا بَشَرٗا رَّسُولٗا
یان کۆشك و تهلارو ماڵێکت ههبێت که به (ئاڵتون و زیوو شتی جوان) نهخشێنرابێت و زهخرهفه کرابێت، یان (ببینین)که بهرهو ئاسمان بڵندو بهرز دهبیتهوه، ئێمه ههرگیز بهوهش باوهڕ ناکهین ههتا کتێبێك دانهبهزێنیت و بیخوێنینهوه، تۆش پێیان بڵێ: پاکی و بێگهردی بۆ پهروهردگارم.. (باشه، کهی ئهوانه له دهست مندایه) من تهنها پێغهمبهرێکم لهگرۆی ئادهمیزادو هیچی تر نیم (ئێوهش لهو ئاستهدا نین ئهو بیانوانهتان جێبهجێ بکهین).