قُلۡ مَن كَانَ فِي ٱلضَّلَٰلَةِ فَلۡيَمۡدُدۡ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ مَدًّاۚ حَتَّىٰٓ إِذَا رَأَوۡاْ مَا يُوعَدُونَ إِمَّا ٱلۡعَذَابَ وَإِمَّا ٱلسَّاعَةَ فَسَيَعۡلَمُونَ مَنۡ هُوَ شَرّٞ مَّكَانٗا وَأَضۡعَفُ جُندٗا
(ئهی پێغهمبهر (صلی الله علیه وسلم) تۆ) بڵێ: ئهوهی له گومڕایی دایه باههرخوای میهرهبان تهمهنی درێژو ماڵ و سامان و دنیای پێ ببهخشێت (بهچی دهچێت، بۆ کوێی دهبات، ئهپهڕی ئهوهیه) ههتا کاتێک ئهو ههڕهشانه دهبینن کهلێیان دهکرێت، یان سزاو ئازاری دنیایه، یان بهرپابوونی قیامهته، جا خوانهناسان لهئایندهدا دهزانن کێ جێگه و ڕێگهی ناخۆشهو کێ لهشکرو سهربازانی لاوازه.
وَيَزِيدُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ٱهۡتَدَوۡاْ هُدٗىۗ وَٱلۡبَٰقِيَٰتُ ٱلصَّـٰلِحَٰتُ خَيۡرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابٗا وَخَيۡرٞ مَّرَدًّا
(لهولاشهوه) ئهوانهی ڕێبازی هیدایهتیان گرتۆتهبهر خوا زیاتر هیداتیان دهدات، بهڵام دڵنیابن کردهوه چاکهکان که بهرههمیان دهمێنێتهوه پاداشتیان چاکتره لای پهروهردگارت باشترین سهرهنجامیشه.
أَفَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي كَفَرَ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالٗا وَوَلَدًا
ئایا ئهو جۆره کهسانهت بینیووه، که باوهڕی بهئایات و فهرمانهکانی ئێمه نیهو دهڵێت: سوێند به خوا من سامان و کوڕو نهوهم پێ دهدرێت!
أَطَّلَعَ ٱلۡغَيۡبَ أَمِ ٱتَّخَذَ عِندَ ٱلرَّحۡمَٰنِ عَهۡدٗا
باشه، ئاخۆ (ئهو بهنده یاخیه) بهنهێنی و شاراوهکانی زانیووه، یاخود بهڵێنی وهرگرتووه له خوای میهرهبان (که دنیا به دڵی ئهو بێت؟!).