وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ
دڵنیاش بن بهڕاستی من زۆر لێخۆش بووم له کهسهی که تهوبه دهکات و باوهڕ دههێنێت و کاروکردهوهی چاکه دهکات، لهوهودوا (تا دوا ههناسهی ژیانی) بهردهوام دهبێت لهسهر ئهو ڕێبازه.
۞وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ
(لهوهودوا موسا خۆی گهیانده کێوی طور، خوای گهوره لێی پرسی:) ئهی موسا بۆچی تۆ پهلهت کردو قهومهکهت بهجێ هێشت.
قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ
موسا وتی: ئهوان لهسهر ڕێبازی من دهڕۆن، (بهڵام من ئارهزوومهندی گفتوگۆت بووم) بۆیه بهپهله هاتم تا تۆ ئهی پهروهردگارم لێم ڕازی بیت (فهرمانه پیرۆزهکانت وهربگرم).
قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ
پهروهرردگار فهرمووی: بێگومان ئێمه قهومهکهتمان له دوای هاتنی تۆ تاقیکردهوه (کهچی سهرکهتوو نهبوون، باوهڕ دامهزراو نهبوون) کابرای سامیری گومڕای کردن.
فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي
پاشان موسا گهڕایهوه بۆ ناو قهومهکهی، بهتووڕهیی و داخ و خهفهتێکی زۆرهوه، وتی: ئهی قهومهکهم، مهگهر پهروهردگارتان بهڵێنی چاکی نهدابوونێ (که سهرفرازتان بکات له دنیاو قیامهتدا) ئایا ئهو بهڵێن و پهیمانه زۆری پێچووه؟ یاخود ویستتان خهشم و قین لهلایهن پهروهردگارتانهوه دابارێت بهسهرتاندا، بۆیه ئیتر ئهو بهڵێنهی دابووتان به من نهتان بردهسهر (که پابهندی یهکخواناسی بن؟!).