وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡوَعۡدُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
خوانهناسان دهڵێن: باشه، کهی ئهم بهڵێنه دێته دی ئهگهر ئێوه ڕاستگۆن؟
لَوۡ يَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ ٱلنَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمۡ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ
ئهگهر بێ باوهڕان ههواڵی ئهو ڕۆژهیان بزانیایه (که بهڕێوهیه و نزیکه و دهخرێنه ناو ئاگری دۆزهخهوه)، کاتێک ناتوانن بڵێسهی ئاگر له دهم و چاو و ڕوخسارو له پشتیان دوور بخهنهوه، بهڕاستی ئهوانه سهرکهوتوو ڕزگار نابن (ئهوانه نهگاڵتهیان دهکردو نه بێ باوهڕ دهبوون و نهپهلهیان دهکرد).
بَلۡ تَأۡتِيهِم بَغۡتَةٗ فَتَبۡهَتُهُمۡ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ
بهڵکو قیامهت کتوپڕ یهخهیان دهگرێت و سهرسام و ڕیسوایان دهکات، ئهوسا ناتوانن بهرهنگاری بوهستن و بیگێرنهوه، مۆڵهتیشیان نادرێت.
وَلَقَدِ ٱسۡتُهۡزِئَ بِرُسُلٖ مِّن قَبۡلِكَ فَحَاقَ بِٱلَّذِينَ سَخِرُواْ مِنۡهُم مَّا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ
(ئهی پێغهمبهر صلی الله علیه وسلم) سوێند بهخوا بێگومان پێش تۆ گاڵته کراوه به پێغهمبهرانی تریش، ئهوسا ئهوهی ئهوان گاڵتهیان پێ دهکرد، یهخهی پێگرتن و بههۆی ئهوانهیانهوه گاڵتهیان کرد.
قُلۡ مَن يَكۡلَؤُكُم بِٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ مِنَ ٱلرَّحۡمَٰنِۚ بَلۡ هُمۡ عَن ذِكۡرِ رَبِّهِم مُّعۡرِضُونَ
پێیان بڵێ: کێ دهتوانێت ئێوه بپارێزێت له شهوو ڕۆژدا له سزاو تۆڵهی خوای میهرهبان، کهچی لهگهڵ ئهوهشدا ئهوانه ههمیشه ڕوو وهرگێڕن له یادی پهروهردگاریان.