وَذَا ٱلنُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَٰضِبٗا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقۡدِرَ عَلَيۡهِ فَنَادَىٰ فِي ٱلظُّلُمَٰتِ أَن لَّآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنتَ سُبۡحَٰنَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ
یادی (ذو النون)یش بکهرهوه (که یونس پێغهمبهره) کاتێک به توڕهیییهوه ڕۆیشت، گومانی وابوو که ههرگیز دنیای لێ تهنگ ناکهینهوه (بهڵام به پێچهوانهی گومانهکهیهوه خوا خستیه ناو سکی نهههنگهوه)، جا له ناو تاریکایهکاندا، (تاریکای شهوو دهریا و ناوسکی نهههنگهکهدا) هاوارو نزای لێ بهرز بۆوهو وتی: پهروهردگارا هیچ خوایهک نیه جگه له تۆ، پاکی و بێگهردی ههر بۆ تۆیه، بهڕاستی من له ستهمکاران بووم (کاتێک به بێ فهرمانی تۆ قهومهکهم بهجێهێشت).
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَنَجَّيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡغَمِّۚ وَكَذَٰلِكَ نُـۨجِي ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
ئێمهش بههانایهوه چووین و ڕزگارمان کرد؛ لهو غهم و پهژارهو تهنگانهیهی که تێی کهوتبوو، بهو شێوهیهش ئیمانداران ڕزگار دهکهین (کاتێک که دهکهونه تهنگانهوهو هاناو هاوار بۆ ئێمه دههیێنن).
وَزَكَرِيَّآ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥ رَبِّ لَا تَذَرۡنِي فَرۡدٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
یادی (زکریا) ش بکهرهوه کاتێک هاناو هاواری بۆ پهروهردگاری بردو وتی: پهروهردگارا؛ من به تهنهای مههێڵهرهوه (نهوهیهکی چاک و پاکم پێ ببهخشه) تۆیش چاکترین زاتێکی له پاش من و ههموو مردوویهک دهمێنیتهوه.
فَٱسۡتَجَبۡنَا لَهُۥ وَوَهَبۡنَا لَهُۥ يَحۡيَىٰ وَأَصۡلَحۡنَا لَهُۥ زَوۡجَهُۥٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَيَدۡعُونَنَا رَغَبٗا وَرَهَبٗاۖ وَكَانُواْ لَنَا خَٰشِعِينَ
ئینجا ئێمه نزاکهیمان گیرا کردو (یحیی)مان پێبهخشی، هاوسهرهکهشیمان بۆ چاککرد که منداڵی ببێ، چونکه بهڕاستی ئهوانه چالاک و گورجو گۆڵ بوون له ئهنجامدانی ههموو خێرو چاکهیهکدا و نزای بهکوڵیان دهکرد، به ئومێدی ڕهحمهت و بهههشتی ئێمه و له دۆزهخ و خهشمی ئێمه دهترسانو ئهوانه ههمیشه گهردن کهچ بوون بۆ ئێمه.