وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمۡسِكُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٍ أَوۡ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعۡرُوفٖۚ وَلَا تُمۡسِكُوهُنَّ ضِرَارٗا لِّتَعۡتَدُواْۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَقَدۡ ظَلَمَ نَفۡسَهُۥۚ وَلَا تَتَّخِذُوٓاْ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ هُزُوٗاۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ وَمَآ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَٱلۡحِكۡمَةِ يَعِظُكُم بِهِۦۚ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٞ
کاتێک ژنانی هاوسهرتان تهڵاقداو ئهوانیش گهیشتنه کۆتایی (عیددهیان) ئهوسا یان بیانهێڵنهوه لای خۆتان بهچاکه و ڕێزهوه، یان دهست بهرداریان ببن به چاکه و ڕێزهوه، مهیان هێڵنهوه به ئێش و ئازارهوه بۆ ئهوهی دهست درێژی و ستهمیان لێبکهن، ههرکهس ئهوه بکات ئهوه ستهمی له خۆی کردووه، نهکهن ئایهت و ڕێنمووییهکانی خوا بهگاڵته بگرن، یادی نازو نیعمهتی خوا بکهنهوه لهسهرتان، ههروهها یادی ئهو شتانه بکهنهوه که له قورئاندا بۆتان ڕهوانه کراوه که پڕه له دانایی، لهکاتێکدا ئامۆژگاریتان دهکات بهوانه و ههوڵ بدهن خواناس و ئاین پهروهر بن و چاک بزانن که: بهڕاستی، خوا به ههموو شتێک زانایه.
وَإِذَا طَلَّقۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَبَلَغۡنَ أَجَلَهُنَّ فَلَا تَعۡضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحۡنَ أَزۡوَٰجَهُنَّ إِذَا تَرَٰضَوۡاْ بَيۡنَهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ ذَٰلِكَ يُوعَظُ بِهِۦ مَن كَانَ مِنكُمۡ يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِۗ ذَٰلِكُمۡ أَزۡكَىٰ لَكُمۡ وَأَطۡهَرُۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ
ههروهها ئهگهر ژنانتان تهڵاقداو گهیشتنه کۆتایی عادهی مانگانهیان، ئێوه (ئهی کهسوکاری ژن) مهبنه کۆسپ له ڕێگهیاندا ئهگهر ویستیان شوو بکهنهوه به هاوسهرهکانیان، (یاخود ویستیان شوویهکی تر بکهن)، کاتێک ئهوان له نێوان خۆیاندا ڕهزامهندییان نواند به شێوهیهکی جوان، ئهم (فهرمان و ڕێنمووییانه) ئامۆژگاری ئهو کهسانهی پێ دهکرێت له ئێوه که باوهڕی به خواو ڕۆژی قیامهت ههبێت، ئهو جۆره ڕهفتار و کردهوانهتان جوانترو پهسهندترو خاوێنتره، خوای پهروهردگاریش چاک دهزانێرت (چی خێره بۆتان) و ئێوه نایزانن و دهرکی ناکهن.