ثُمَّ لۡيَقۡضُواْ تَفَثَهُمۡ وَلۡيُوفُواْ نُذُورَهُمۡ وَلۡيَطَّوَّفُواْ بِٱلۡبَيۡتِ ٱلۡعَتِيقِ
لهوهودوا با چڵك و ئارهق و موو و نینۆك له خۆیان دووربخهنهوه (ئیحرام بشکێنن)، ههروهها وهفا بکهن به نهزرهکانیان و جێبهجێی بکهن و بهدهوری ماڵی دێرین و بهنرخی خوا (کهعبه)دا، با (طواف) بکهن.
ذَٰلِكَۖ وَمَن يُعَظِّمۡ حُرُمَٰتِ ٱللَّهِ فَهُوَ خَيۡرٞ لَّهُۥ عِندَ رَبِّهِۦۗ وَأُحِلَّتۡ لَكُمُ ٱلۡأَنۡعَٰمُ إِلَّا مَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡۖ فَٱجۡتَنِبُواْ ٱلرِّجۡسَ مِنَ ٱلۡأَوۡثَٰنِ وَٱجۡتَنِبُواْ قَوۡلَ ٱلزُّورِ
(جهج ئهوهبوو که باسکرا) جا ئهوهی که سنوورهکانی خوا بپارێزێت و بهگهوره دایانبنێت و ڕێزی لێ بگرێت، بێگومان ئهوه چاکتره لای پهروهردگاری (بێ پاداشت نیه)... کۆشتی مهڕو بزن و گاو و وشتر بۆتان حهڵاله جگه لهوانهی که بهسهرتاندا دهخوێنرێتهوه و قهدهغهکراوه (که له سوورهتی ألمائدة دا باسکرا)، جا لهبهرئهوه خۆتان له پهرستنی بته ناپوخت و بێ نرخهکان بپارێزن، ههروهها لهگوفتاری درۆو قسهی ههڵبهستراو خۆتان دووربگرن.
حُنَفَآءَ لِلَّهِ غَيۡرَ مُشۡرِكِينَ بِهِۦۚ وَمَن يُشۡرِكۡ بِٱللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ ٱلسَّمَآءِ فَتَخۡطَفُهُ ٱلطَّيۡرُ أَوۡ تَهۡوِي بِهِ ٱلرِّيحُ فِي مَكَانٖ سَحِيقٖ
ههوڵ بدهن ههمیشه شوێن ڕاستی بکهون و ملکهچ بن بۆ حهق لهبهر خاتری زاتی خوا، نهکهن هیچ شهریك و هاوهڵێکی بۆ بڕیار بدهن، جا ئهوهی هاوهڵ و شهریك بۆ خوا بڕیار بدات، وهکو ئهوه وایه له ئاسمانهوه بهر ببێتهوه و باڵنده پهلاماری بدات و (پارچه پارچهی بکات) یاخود ڕهشهبایهکی بههێز بیفڕێنێت و بیبات بۆشوێنێکی دوور و قوڵ.