وَشَجَرَةٗ تَخۡرُجُ مِن طُورِ سَيۡنَآءَ تَنۢبُتُ بِٱلدُّهۡنِ وَصِبۡغٖ لِّلۡأٓكِلِينَ
درهختێکمان بۆ ڕواندوون که له کێوى طور له بیابانى سینا سهوز دهبێت که ڕۆن و چهورى لێ دهردههێنرێت و ئامادهیه بۆ کهسانێك که دهیخۆن (مهبهست درهختى زهیتونه که ههمیشه سهوزهو تهمهن درێژهو بێ ئهرکهو کالیسیۆم و ئاسن و فۆسفۆڕو ڤیتامینى جۆراو جۆرو پڕۆتینى تێدایه، گهلێك داوو دهرمانیشى لێ دهردههێنرێت).
وَإِنَّ لَكُمۡ فِي ٱلۡأَنۡعَٰمِ لَعِبۡرَةٗۖ نُّسۡقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمۡ فِيهَا مَنَٰفِعُ كَثِيرَةٞ وَمِنۡهَا تَأۡكُلُونَ
به ڕاستى له بهدیهاتنى ماڵاتیشدا جێگهى سهرنج و پهنده بۆتان که ورد ببنهوهو بهدیهێنهرى جوانکار بناسن) جا لهوهى که له سکیاندا بهدى دێت (مهبهست شیره) دهرخوارتان دهدهین و چهندهها کهڵکى زۆرى ترى ههیه بۆتان (له پێستیان، له خورى و موویان... هتد) ههروهها لێشیان دهخۆن (گۆشت و جگهرو سهرو پێیان بهجۆرهها شێوه ئاماده دهکهن و خواردنى خۆشیان لێ دروست دهکهن).
وَعَلَيۡهَا وَعَلَى ٱلۡفُلۡكِ تُحۡمَلُونَ
لهسهر پشتى ههندێك لهو گیاندارانهش ههڵدهگیرێن و لهسهر کهشتیهکانیش (دهگوێزرێنهوه له شوێنێکهوه بۆ شوێنێکى تر لهگهڵ کهل و پهل و پێداویستیهکانتاندا).
وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ يَٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرُهُۥٓۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ
سوێند بێت بێگومان ئێمه نوح پێغهمبهرمان ڕهوانه کرد بۆ سهر قهومهکهى، جا پێى وتن: ئهى قهوم و گهلم ههر خوا بپهرستن، چونکه هیچ خوایهکى ترتان نیه جگه لهو، ئایا خۆتان له خهشم و قینى ناپارێزن؟!