إِنَّ ٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ خَشۡيَةِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
به ڕاستی ئهوانهی که ترسی پهروهردگاریان له دڵدایهو دهترسن لێیان بڕهنجێت...
وَٱلَّذِينَ هُم بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمۡ يُؤۡمِنُونَ
ئهوانهش بڕوا به ئایهت و فهرمانهکانی پهروهردگاریان دههێنن...
وَٱلَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمۡ لَا يُشۡرِكُونَ
ئهوانهش که هاوهڵ و هاوبهش و شهریك بۆ پهروهردگاریان بڕیار نادهن...
وَٱلَّذِينَ يُؤۡتُونَ مَآ ءَاتَواْ وَّقُلُوبُهُمۡ وَجِلَةٌ أَنَّهُمۡ إِلَىٰ رَبِّهِمۡ رَٰجِعُونَ
ئهوانهش که دهبهخشن له زهکات و خێر دڵیان دهترسێت، نهوهکو لێیان وهرنهگیرێت، چونکه ئهوانه بێگومانن که بۆ لای پهروهردگاریان دهگهڕێنهوه.
أُوْلَـٰٓئِكَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِ وَهُمۡ لَهَا سَٰبِقُونَ
ئا ئهوانه به پهلهن بۆ ئهنجامدانی ههموو چاکهیهك و پێشبڕکێش دهکهن له چاکهدا.
وَلَا نُكَلِّفُ نَفۡسًا إِلَّا وُسۡعَهَاۚ وَلَدَيۡنَا كِتَٰبٞ يَنطِقُ بِٱلۡحَقِّ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ
ئێمه هیچ ئهرکێك نادهین بهسهر هیچ کهسێکدا مهگهر له چوار چێوهی توانای خۆیدا، جا ئێمه دۆسیهی تایبهتی ههموو کهسێکمان لایه که حهق گۆیه (گوفتارو کردارهکانی تێدا تۆمار کراوه، لهبهر ئهوه) ئهوانه هیچ جۆره ستهمێکیان لێ ناکرێت.