أَفَلَمۡ يَدَّبَّرُواْ ٱلۡقَوۡلَ أَمۡ جَآءَهُم مَّا لَمۡ يَأۡتِ ءَابَآءَهُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ
ئایا (بێ باوهڕان) ئهم گوفتارهیان لێك نهداوهتهوه، یاخود وادهزانن ئهم بهرنامهیهی که بۆ ئهوان ڕهوانه کراوه بۆ باوو باپیرانی دێرینیان ڕهوانه نهکراوه؟!
أَمۡ لَمۡ يَعۡرِفُواْ رَسُولَهُمۡ فَهُمۡ لَهُۥ مُنكِرُونَ
یان ئهوهیه پێغهمبهرهکهیان نهناسیووهو ئهوه بۆته هۆی ئهوهی بڕوا به پهیامهکهی نهکهن و دژی بوهستن!!
أَمۡ يَقُولُونَ بِهِۦ جِنَّةُۢۚ بَلۡ جَآءَهُم بِٱلۡحَقِّ وَأَكۡثَرُهُمۡ لِلۡحَقِّ كَٰرِهُونَ
یاخود (بێ شهرمانه) دهڵێن: شێتی سهری لێداوه، نهخێر، وانی یه، بهڵکو ڕاستی و حهقی بۆ هێناون، بهڵام زۆربهیان ڕقیان له ڕاستی یهو حهز له حهق ناکهن و پێی سهغڵهتن.
وَلَوِ ٱتَّبَعَ ٱلۡحَقُّ أَهۡوَآءَهُمۡ لَفَسَدَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهِنَّۚ بَلۡ أَتَيۡنَٰهُم بِذِكۡرِهِمۡ فَهُمۡ عَن ذِكۡرِهِم مُّعۡرِضُونَ
ئهگهر حهق و ڕاستی شوێنی ئارهزووی ئهوان بکهوێت، ئهوه ئاسمانهکان و زهوی و ههموو ئهوانهی تیایاندایه دهشێواو تیا دهچوو سهر گهردان دهبوو، نهخێر (حهق وایه ڕقیان لێی نهبێت)، چونکه ئێمه قورئانێکمان بۆ هێناون (که یادی ههموو چاکهیهکیان بخاتهوه، کهچی ئهوان لهبهرامبهر ئهو یادخهرهوانهدا سهرکهش و یاخین و پشتی تێدهکهن.
أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ خَرۡجٗا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيۡرٞۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلرَّـٰزِقِينَ
ئاخۆ داوای خهرجی و پاره لهوانه دهکهیت (له بهرامبهر هیدایهتیانهوه تا لایان سهنگین بێت؟ بۆیه باوهڕ ناهێنن؟) خۆ بهخششی پهروهردگارت بهسوودترو چاکتره، ئهو زاته چاکترین زاتێکه بۆ بهخشینی ڕزق و ڕۆزی.