وَإِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ إِذَا فَرِيقٞ مِّنۡهُم مُّعۡرِضُونَ
ئهوانه کاتێك بانگ دهکرێن بۆ لای بهرنامهی خواو پێغهمبهرهکهی تا فهرمانڕهوا بێت له نێوانیاندا، خێرا دهستهیهکیان پشت ههڵدهکهن و ناڕهزایی دهردهبڕن.
وَإِن يَكُن لَّهُمُ ٱلۡحَقُّ يَأۡتُوٓاْ إِلَيۡهِ مُذۡعِنِينَ
خۆ ئهگهر شهرع حهقهکه بهوان بدات ئهوه به ملکهچی و فهرمانبهردارییهوه دێن بۆ لای.
أَفِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ٱرۡتَابُوٓاْ أَمۡ يَخَافُونَ أَن يَحِيفَ ٱللَّهُ عَلَيۡهِمۡ وَرَسُولُهُۥۚ بَلۡ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّـٰلِمُونَ
ئایا ئهوانه له دڵهکانیاندا نهخۆشی کوفرو خوا نهناسی ههیه؟ یاخود گومانیان ههیه؟ (له دادپهروهریی پێغهمبهرو قورئان)، یاخود دهترسن لهوهی که خوا و پێغهمبهری ستهمیان لێ بکات؟! نهخێر وانی یه، ئا ئهوانه ههر خۆیان ستهمکارن (چاویان به حهقدا ههڵنایهت).
إِنَّمَا كَانَ قَوۡلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذَا دُعُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ أَن يَقُولُواْ سَمِعۡنَا وَأَطَعۡنَاۚ وَأُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ
بهڵام گوفتاری ئیمانداران کاتێك بانگ دهکرێن بۆ لای خواو پێغهمبهرهکهی تا فهرمانڕهوایی بکات له نێوانیاندا تهنها ئهوهیه که دهڵێن: بیستمان و گوێڕایهڵین بۆ ههموو فهرمانێکی شهرع، ههر ئا ئهوانهشن سهر فرازو سهرکهوتوو.