أَوۡ يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡهِ كَنزٌ أَوۡ تَكُونُ لَهُۥ جَنَّةٞ يَأۡكُلُ مِنۡهَاۚ وَقَالَ ٱلظَّـٰلِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلٗا مَّسۡحُورًا
یاخود گهنجینهیهکی له ئاسمانهوه بۆ فڕێ بدرایه، یاخود باخ و باخات و بێستانێکی تایبهتی ببوایه و لێی بخواردایه، بهڵکو ستهمکاران دهڵێن به ئیمانداران: ئێوه تهنها شوێن پیاوێکی جادوو لێکراو نهبێت، شوێن کهسی تر نهکهوتوون؟!
ٱنظُرۡ كَيۡفَ ضَرَبُواْ لَكَ ٱلۡأَمۡثَٰلَ فَضَلُّواْ فَلَا يَسۡتَطِيعُونَ سَبِيلٗا
تهماشاکه و سهرنج بده (لهو نهفامانه) چۆن نموونه و بیانووت بۆ هێنایتهوه، ئهوانه گومڕا بوون و ڕێگهیهک نادۆزنهوه بۆ سهرزهنشت کردنت، یاخود بۆ ڕزگاری و ئاسوودهیی دنیاو قیامهت.
تَبَارَكَ ٱلَّذِيٓ إِن شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَيۡرٗا مِّن ذَٰلِكَ جَنَّـٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ وَيَجۡعَل لَّكَ قُصُورَۢا
(لهحاڵهتێکدا) ئهو زاته مهزن وپیرۆزه، زاتێکه که ئهگهر بیهوێت زۆر لهوهی که خوانهناسان باسی دهکهن چاکترت پێ دهبهخشێت.. باخ وباخاتی (جوان و ڕازاوهت ههرله دنیادا بۆ دهڕهخسێنێت) که چهندهها ڕووبار بهژێر درهختهکانیدا دهڕوات، ههروهها کۆشک و تهلاری بهرزو بڵندت پێ دهبهخشێت.
بَلۡ كَذَّبُواْ بِٱلسَّاعَةِۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِمَن كَذَّبَ بِٱلسَّاعَةِ سَعِيرًا
نهخێر، (ڕهخنهکانیان بهجێ نییه)، ئهگینا ئهوان بڕوایان ههر بهقیامهت نیه، ئێمهش ئاگری بڵێسهدارمان بۆ ئهو کهسانه ئامادهکردووه که بڕوایان به قیامهت نیه.