رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ
ئهوسا که نائومێد بوو لێیان، نزای کردو وتی: پهروهردگارا خۆم و ماڵ و خێزانم ڕزگار بکه لهو کاروکردهوانهی ئهمانه دهیکهن.
فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ
جا ئێمهش نزامان گیرا کرد و خۆی و ماڵ و خێزانیمان ههمووی ڕزگار کرد...
إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ
جگه له پیرهژنێک (که هاوسهری بوو) له تیا چووهکان بوو (چونکه باوهڕی به پهیامهکهی نهبوو)
ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ
لهوهودوا ئهوانی ترمان ڕیشهکهن کرد.
وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ
بهسهختیش بهرد بارانمان کردن، ئای که خراپ و سهخت و دژواره بارانی بێدارکراوهکان.
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ
(174)، (175) سهرنجی ئایهتی 8 - 9 بده.
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ
(175)، (174) سهرنجی ئایهتی 8 - 9 بده.
كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
خاوهنی باخ و باخاته چڕو پڕهکانیش بهرنامهی گشت پێغهمبهرانیان بهدرۆزانی.