وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَآ إِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمۡ صَٰلِحًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ فَإِذَا هُمۡ فَرِيقَانِ يَخۡتَصِمُونَ
سوێند به خوا بۆ هۆزی (ثمود) یش صاڵحی برایانمان نارد، فهرمانمان پێدا که پێیان بڵێ: تهنها خوا بپهرستن، کهچی دهستبهجێ خهڵکهکه بوون به دوو دهستهوه و کێشه و ناخۆشی له نێوانیاندا بهرپا بوو.
قَالَ يَٰقَوۡمِ لِمَ تَسۡتَعۡجِلُونَ بِٱلسَّيِّئَةِ قَبۡلَ ٱلۡحَسَنَةِۖ لَوۡلَا تَسۡتَغۡفِرُونَ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
صاڵح پێی وتن: ئهی قهوم و کهسم بۆچی ئێوه پهلهی خراپهتانه پێش چاکه و حهز دهکهن بهڵاو ناخۆشیتان بهسهر بێت، ئهی بۆچی داوای لێخۆشبوون له خوا ناکهن بۆ ئهوهی ڕهحمتان پێ بکرێت (خوای گهوره دهرووی زیاترتان لێ بکاتهوه).
قَالُواْ ٱطَّيَّرۡنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَۚ قَالَ طَـٰٓئِرُكُمۡ عِندَ ٱللَّهِۖ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٞ تُفۡتَنُونَ
خهڵکهکه وتیان: ئێمه تووشی شووم و نهگبهتی بووین به هۆی تۆو ئهوانهی لهگهڵ تۆدان، صاڵح وتی: نهخێر وا نییه، نهگبهتی و شوومتان لهلایهن خواوه بۆ دێت (ئهگهر بهردهوام بن لهسهر یاخی بوونتان)، بهڵکو ئێوه قهومێکن که تاقی دهکرێنهوه.
وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطٖ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ
لهو شارهدا نۆ دهسته ههبوو که گوناهو تاوانیان ئهنجام دهداو تۆوی خراپهیان له وڵاتدا دهچاندو بهلای چاکهو چاکهکاریدا نهدهچاوون.