طسٓمٓ
سهرنجی سهرهتای سوورهتی (البقره) بده.
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
ئهوه چهند ئایهتێكه له ئایهتهكانی ئهم قورئانه ڕوون و ئاشكرایه.
نَتۡلُواْ عَلَيۡكَ مِن نَّبَإِ مُوسَىٰ وَفِرۡعَوۡنَ بِٱلۡحَقِّ لِقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
ئێمه ههندێك له ههواڵ و بهسهرهاتی گرنگی ڕاست و نهگۆڕی موسا و فیرعهون دهخوێنینهوه بهسهرتدا، بۆ ئهوهی سوود بگهیهنین به گهلێك كه بڕوا دههێنن (تا ببێته پهندو ئامۆژگاری).
إِنَّ فِرۡعَوۡنَ عَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلَ أَهۡلَهَا شِيَعٗا يَسۡتَضۡعِفُ طَآئِفَةٗ مِّنۡهُمۡ يُذَبِّحُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَيَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
بێگومان فیرعهون زاڵ و دڕنده بوو له وڵتهكهیدا، خهڵكهكهی پارچه پارچه كرد (جیاوازی خسته نێوانیانهوه)، دهستهیهكیانی دهچهوساندهوه و لوازی دهكردن، منداڵه نێرینهكانی سهردهبڕین، كچان و ئافرهتانی (بهزهلیلی دههێشتهوه)، بهڕاستی ئهو ستهمكاره یهكێك بوو لهوانهی تۆوی خراپی دهچاند.
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَنَجۡعَلَهُمۡ أَئِمَّةٗ وَنَجۡعَلَهُمُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
ئێمهش دهمانهوێت دهروو بكهینهوه له چهوساوهكان و منهتی خێر بكهین بهسهر لوازكراوهكاندا له وڵتداو دهمانهوێت بیانكهینه پێشهواو بیانكهینه میراتگری سامان و دهساڵتی ستهمكاران.